Το βιβλίο αυτό το είχαμε βρει κατά τύχη σε ένα αεροδρόμιο χωρίς να γνωρίζουμε ότι έχει γίνει ήδη ταινία, ενώ μέχρι και σήμερα δεν έχουμε παρακολουθήσει τη ταινία. Ο λόγος που το αγοράσαμε ήταν ότι έγραφε ότι βασίζεται σε πραγματική ιστορία. Άλλωστε ολόκληρος ο τίτλος του είναι «12 Strong: The Declassified True Story of the Horse Soldiers» (Δύναμη 12 αντρών: Η αποχαρακτηρισμένη πραγματική ιστορία των εφίππων στρατιωτών). Δυστυχώς, το βιβλίο δε μας άρεσε τόσο όσο η περιγραφή του αλλά θα τα δούμε όλα αυτά σε αυτό το άρθρο.

Το βιβλίο είναι γραμμένο από τον δημοσιογράφο και συγγραφέα κύριο Νταγκ Στάντον. Ο κύριος Ν. Στάντον έχει μία εντυπωσιακή καριέρα στο χώρο της δημοσιογραφίας και συγγραφής και πάντα ήταν υποστηρικτής των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας. Βλέπετε μία φωτογραφία του παρακάτω.

Αυτό που έκανε σε αυτό το βιβλίο ο συγγραφέας ήταν να έρθει σε επαφή με όλα τα στελέχη που συμμετείχαν σε αυτή την επιχείρηση το 2001 στο Αφγανιστάν, και έπειτα από προσωπική έρευνα με πολλά ταξίδια σε Αφγανιστάν και ΗΠΑ, στοιχεία που αποχαρακτηρίστηκαν, και ασφαλώς τις προσωπικές μαρτυρίες των στρατιωτών, να γράψει αυτό το βιβλίο αυτό. Όλες οι ακόλουθες φωτογραφίες είναι από τα πραγματικά στελέχη της ODA-595 που εκτέλεσαν αυτή την επιχείρηση.

Η υπόθεση του βιβλίου είναι η ιστορία μίας ομάδας 12 αντρών των Special Forces (Ειδικών Δυνάμεων) που υπό τη διοίκηση της CIA (Central Intelligence Agency, Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών) μετέβησαν άμεσα στο Αφγανιστάν λίγο μετά τη τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001. Αν αυτό σας θυμίζει κάπως ένα κεφάλαιο από το βιβλίο «The art of intelligence», τότε δεν έχετε άδικο. Στο βιβλίο εκείνο διαβάζουμε από τον άνθρωπο που οργάνωσε όλη αυτή την επιχείρηση τι ακριβώς έγινε στο διοικητικό επίπεδο, εδώ είναι το ίδιο αλλά από μία από τις πολλές επιχειρησιακές ομάδες. Εάν έχετε διαβάσει και το βιβλίο «The art of intelligence» τότε το «12 Strong» αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον καθώς βλέπετε πως είναι η ίδια ιστορία μέσα από τα μάτια της CIA και μέσα από τα μάτια των στρατιωτών που την εκτελούσαν.

Εν συντομία, οι ομάδες αυτές των 12 αντρών είχαν τη τυπική αποστολή των SF των ΗΠΑ. Δηλαδή, τη δημιουργία σχέσεων και αντάρτικων οργανώσεων σε ξένα κράτη. Σε αυτή τη περίπτωση η CIA είχε ήδη επαφές με αντάρτες που ήθελαν να διώξουν από το Αφγανιστάν τους Ταλιμπάν και την Αλ-Κάιντα οπότε αυτά τα στελέχη ενσωματώθηκαν σε αυτές τις ομάδες ανταρτών προσφέροντας υλικοτεχνική υποστήριξη, πρώτες βοήθειες, τακτικές μάχης, και ασφαλώς εμπειροπόλεμους στρατιώτες που προσέφεραν ένα τακτικό πλεονέκτημα στις ομάδες ανταρτών που πολεμούσαν τους Ταλιμπάν και την Αλ-Καίντα από χωριό σε χωριό.

Κάτι που γρήγορα αντιλήφθηκαν ήταν ότι στο απότομο και ορεινό πεδίο μάχης του Αφγανιστάν, κανένα όχημα δεν ήταν όσο ευέλικτο και γρήγορο όσο τα άλογα που χρησιμοποιούσαν οι αντάρτες. Ωστόσο, κανένας από τους 12 άντρες δεν είχε εμπειρία με την ιππασία δημιουργώντας κάποιες αστείες καταστάσεις κατά το πρώτο διάστημα.

Σε αυτό το μοτίβο εξελίσσεται το βιβλίο περιγράφοντας τη καθημερινότητα, τις μάχες, τις δυσκολίες, και όλα όσα περιελάμβανε μία τέτοια ειδική επιχείρηση πίσω από τις γραμμές του εχθρού. Αυτά τα γράψαμε για να γίνει καλύτερα κατανοητό ότι το περιεχόμενο του βιβλίου έχει πράγματι ενδιαφέρον και πολλά να προσφέρει στον αναγνώστη. Βλέπετε ενδεικτικά στη συνέχεια το πίνακα περιεχομένων του βιβλίο σε ελληνική απόδοση ώστε να είναι καλύτερα κατανοητός από όλους τους αναγνώστες μας.

• Διαδρομή των ιππέων
• Επικίνδυνα κοντά
• Οι πύλες του Μαζάρ
• Ενέδρα
• Επίλογος
• Ευχαριστίες και πηγές
• Βιβλιογραφία

Το βιβλίο έχει παραπάνω από 500 σελίδες και όπως βλέπετε και από τα περιεχόμενα του, πολύ λίγες ενότητες. Αυτό το κάνει αρκετά κουραστικό στην ανάγνωση αλλά κατά τη προσωπική μας άποψη αυτό δεν είναι το βασικό του μειονέκτημα. Το βασικό του μειονέκτημα βρίσκεται στο συγγραφέα του. Ο κύριος Ν. Στάντον έγραψε το βιβλίο για το ευρύ κοινό. Αυτό σημαίνει ότι έχει υπεραπλουστεύει ή ακόμα και τελείως αφαιρέσει σημαντικές λεπτομέρειες όπως τεχνικές, μάχες, λεπτομέρειες περί εξοπλισμού, κτλ. Ο λόγος για τον οποίο δηλώνουμε ότι είναι κάτι που οφείλεται στον συγγραφέα και όχι στους στρατιώτες, είναι γιατί μία ανάγνωση των πηγών δείχνει αμέσως ότι όλα τα παραπάνω είναι διαθέσιμα και ο συγγραφέας τα είχε μελετήσει για να τα παραθέσει ως πηγές. Ωστόσο, ο συγγραφέας προτίμησε να τα απλουστεύσει, και αρκετές φορές να τα αφαιρέσει, από το βιβλίο του.

Ως αποτέλεσμα, το βιβλίο θυμίζει περισσότερο ένα μέτριο μυθιστόρημα παρά μία πραγματική πολεμική επιχείρηση πίσω από τις γραμμές του εχθρού. Προσωπικά αυτό μας έκανε αυτό το βιβλίο πάρα πολύ κουραστικό καθώς συγκεντρώνονταν σε πράγματα μικρής σημασίας συγκριτικά με ότι θα περιμέναμε από ένα τέτοιο βιβλίο. Ειδικά αν το συγκρίνουμε με άλλα βιβλία της ίδιας κατηγορίας που έχουν γράψει τα ίδια τα στελέχη, τότε η αξία του μειώνεται ακόμα περισσότερο.

Οπότε, αξίζει να το διαβάσει κανείς; Σίγουρα αξίζει αλλά να έχετε κατά νου ότι δε θα είναι ένα αναλυτικό πολεμικό βιβλίο. Υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες σκόρπιες εδώ και εκεί, αλλά ένα πολύ μεγάλο μέρος του είναι αυτό που αποκαλούμε «σάλτσα» για να γεμίζουν οι σελίδες. Αν βιβλία τέτοιου τύπου δε σας κουράζουν τότε διαβάστε το και σίγουρα θα αποτιμήσετε κάτι θετικό καθώς το περιεχόμενο καθ’αυτό έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Είναι ο τρόπος παρουσίασης του περιεχομένου που υστερεί.