Εδώ και δεκαετίες οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου στη δύση χρησιμοποιούν την αρχή του τριγώνου του εγκλήματος για να απλοποιήσουν τη διαδικασία λήψης αποφάσεως σε εγκλήματα, ειδικά στο χώρο της προστασίας προσώπων. Αυτό ακριβώς θα δούμε και εμείς σε αυτό το άρθρο μας.

Παραπάνω βλέπετε σε ελληνική απόδοση το τρίγωνο του εγκλήματος. Το τρίγωνο περιγράφει τους τρεις παράγοντες που οδηγούν σε μία εγκληματική ενέργεια. Δηλαδή, για να διαπράξει κάποιος ένα έγκλημα χρειάζεται:

1. Επιθυμία εγκληματία: Με απλά λόγια, κάποιος πρέπει να έχει τη πρόθεση να προβεί σε αυτή την εγκληματική ενέργεια.
2. Στόχος-θύμα: Όσο και να θέλει να εκτελέσει μία ενέργεια κάποιος, πρέπει να υπάρχει κάποιος στόχος-θύμα στο οποίο θα μπορεί να την εκτελέσει. Αυτός είναι ο δεύτερος παράγοντας.
3. Ευκαιρία: Τέλος, ακόμα και να θέλει κανείς να διαπράξει ένα έγκλημα, ακόμα εάν γνωρίζει το πως να το διαπράψει, και πάλι πρέπει να του δοθεί η ευκαιρία να το εκτελέσει.

Εάν μπορέσουμε να αφαιρέσουμε οποιοδήποτε από τους παραπάνω παράγοντες, τότε αυτομάτως εκμηδενίζουμε τη πιθανότητα εγκληματικής ενέργειας. Ενδεικτικά, το να αφαιρέσουμε την επιθυμία ενός εγκληματία γίνεται με αποτρεπτικά και προληπτικά μέσα που θα τον κάνουν να μεταβεί σε έναν πιο εύκολο στόχο. Το να μη γίνουμε θύμα γίνεται με επίγνωση κατάστασης ώστε να αποφεύγουμε ύποπτες ή υψηλού κινδύνου καταστάσεις και περιοχές. Τέλος, το να μη δίνουμε την ευκαιρία είναι ένας συνδυασμός επίγνωσης κατάστασης και της συμπεριφοράς μας (να μη φαινόμαστε ελκυστικός στόχος και να κινούμαστε έτσι ώστε να μειώνουμε τα πιθανά σημεία-ευκαιρίες στα οποία θα μπορούσε κάποιος να μας επιτεθεί).