Όταν μιλάμε για το χώρο της ανάλυσης πληροφοριών η κάθε λέξη έχει μεγάλη βαρύτητα καθώς διαφορετικοί άνθρωποι ίσως να τις εκλάβουν διαφορετικά. Σκεφτείτε για παράδειγμα έναν υπουργό που διαβάζει μία ανάλυση της υπηρεσίας πληροφοριών για ένα επικείμενο γεγονός και αναφέρει μέσα «αυτό αποτελεί απειλή…», ανάλογα με τη ψυχοσύνθεση και εμπειρίες του ίσως να το μεταφράσει διαφορετικά και αντιδράσει δυσανάλογα της περίστασης. Επομένως, μία πολύ σημαντική λέξη σε αυτό το χώρο είναι η λέξη «απειλή». Τι σημαίνει; Τι είναι μία απειλή όταν αναφέρεται σε κάποια αναφορά υπηρεσίας πληροφοριών; Προφανώς δεν είναι καθόλου τυχαία λέξη και εδώ θα αναλύσουμε τι ακριβώς αντιπροσωπεύει.

Εάν δούμε το ετυμολογικό λεξικό της Οξφόρδης για αυτή τη λέξη, θα συναντήσουμε τον ορισμό που βλέπετε στη συνέχεια. Ωστόσο, αυτός ο ορισμός είναι πολύ αόριστος για κάτι τόσο στοχευμένο όσο μία υπηρεσία πληροφοριών. Έτσι δε θα δείτε σχεδόν ποτέ τον όρο «απειλή» να περιγράφεται καθ’αυτό το τρόπο: «απειλή είναι η πιθανότητα προβλημάτων, κινδύνου ή καταστροφής»

Για τους επαγγελματίες της ανάλυσης πληροφοριών, η λέξη «απειλή» περιγράφει το σημείο όπου τρία χαρακτηριστικά συναντιούνται. Οι ιδιότητες αυτές είναι η ικανότητα, η πρόθεση, και η ευκαιρία. Εάν αυτό θα θέλαμε να το βάλουμε σε έναν ανάλογο ετυμολογικό ορισμό, τότε θα ήταν κάπως έτσι, «Απειλή θεωρείται συγκέντρωση ικανότητας, πρόθεσης και ευκαιρίας για επίθεση σε ένα στόχο». Για να γίνει καλύτερα κατανοητό, παρακάτω είναι μία σύντομη επεξήγηση των όρων που συνολικά δημιουργούν μία απειλή.

• Ικανότητα: Όσες ευκαιρίες και επιθυμία να έχει κάποιος ή κάτι να μας βλάψει, εάν δεν έχει την ικανότητα να το κάνει (δηλαδή πράγματα όπως είναι για παράδειγμα τα τεχνικά μέσα, οι γνώσεις, κτλ.) τότε δε μπορεί να αποτελέσει απειλή για εμάς. Αντίστοιχα, εάν κάποιος έχει τις ικανότητες αλλά δεν έχει τη πρόθεση ή την ευκαιρία να το κάνει, τότε δεν είναι απειλή.
• Πρόθεση: Σκεφτείτε πόσα κράτη για παράδειγμα έχουν την ικανότητα και την ευκαιρία, αλλά δεν έχουν τη πρόθεση να μας βλάψουν γιατί είμαστε σύμμαχοι. Άρα το δεύτερο σημείο κλειδί είναι να υπάρχει πρόθεση, κάποιος να θέλει να χρησιμοποιήσει τις ικανότητες και τις ευκαιρίες που του δίνονται για να μας βλάψει.
• Ευκαιρία: Τέλος, ακόμα και εάν κάποιος έχει την ικανότητα και τη πρόθεση, πρέπει να βρει τη κατάλληλη ευκαιρία. Μέχρι να δοθεί αυτή η ευκαιρία δεν αποτελεί απειλή γιατί δε μπορεί να μας βλάψει. Και πάλι, ας υποθέσουμε ότι υπάρχει ένας τρομοκράτης που μας μισεί και έχει έχει ικανότητες κατασκευής αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών σε μία πολύ απομονωμένη και μακρινή χώρα. Αυτό από μόνο του δεν αποτελεί απειλή γιατί δεν έχει την ευκαιρία να μας βλάψει. Εάν όμως ο ίδιος ταξιδέψει προς την Ελλάδα ή αρχίσει να στρατολογεί κόσμο διαδικτυακά, τότε έχει πλέον την ευκαιρία και θα αποτελέσει μία απειλή.

Τα παραπάνω δε σημαίνουν ότι αγνοούμε τις υποψήφιες απειλές, δηλαδή αυτές που δε καλύπτουν όλα τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά αλλά καλύπτουν δύο από αυτά. Γι’αυτές χρησιμοποιούμε όρους όπως «πιθανή απειλή», «δευτερεύουσα απειλή» και «επικείμενη απειλή». Βλέπετε παρακάτω ένα διάγραμμα Venn που παρουσιάζει ακριβώς αυτές τις καταστάσεις.

Όπως βλέπετε για έναν αναλυτή πληροφοριών τίποτα δε μπορεί να αφήνεται στη τύχη. Έτσι όταν μία αναφορά αναφέρει, για παράδειγμα, ότι υπάρχει η τάδε πιθανή απειλή σημαίνει ότι υπάρχουν στοιχεία ότι κάποιος διαθέτει την απαραίτητη ικανότητα (π.χ. τεχνικά μέσα, εμπειρία, εκπαίδευση, κτλ.) και έχει και την ευκαιρία (π.χ. βρίσκετε κοντά στο στόχο, υπάρχουν κενά ασφαλείας στο στόχο, κτλ.) αλλά δεν έχει ακόμα εκφράσει κάποια πρόθεση. Άρα γι’αυτό ορίζεται ως πιθανή απειλή.

Ελπίζουμε αυτό το σύντομο άρθρο να σας έδωσε μία γεύση του πόσο τεράστια σημασία έχει η κάθε λέξη για έναν αναλυτή πληροφοριών ξεκινώντας με μία από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες που αποτελεί κλειδί στη σωστή μετάδοση της πληροφορίας προς τους αποδέκτες που θα πρέπει να λάβουν κάποια σημαντική απόφαση για αντίδραση.