Πριν λίγα χρόνια ο γράφων χρειάστηκε να ζήσει γα ένα διάστημα στη Τυνησία. Από τότε μέχρι και σήμερα έχουμε συνεργαστεί επαγγελματικά με άτομα από τη Τυνησία. Βάσει αυτών των εμπειριών θα μοιραστούμε τις απόψεις μας για αυτή τη χώρα της Βόρειας Αφρικής. Προσοχή! Οι χώρες εξελίσσονται και αλλάζουν καθημερινά έτσι κάποια από αυτά που γράφουμε ίσως να μην ισχύουν πλέον. Περιμένουμε στα σχόλια τις δικές σας εμπειρίες και απόψεις εάν έχετε βρεθεί ή ζήσει σε αυτές τις χώρες.

Η Τυνησία είναι μία ισλαμική χώρα (98% των κατοίκων είναι Σουνίτες) με μεγάλη ιστορία όπου η επίσημη γλώσσα είναι μία τοπική διάλεκτος των αραβικών αλλά συχνά θα ακούσετε τους ντόπιους να μιλάνε και γαλλικά. Άλλωστε, μέχρι το 1956 ήταν υπό γαλλική κατοχή. Από το 2011 μέχρι και σήμερα η χώρα ταλαιπωρείται από μεγάλες εντάσεις λόγω διαφθοράς που έχουν οδηγήσει στο θάνατο πολλούς ανθρώπους. Παρ’όλα αυτά, για τον μέσο ξένο στη χώρα τα πράγματα δεν είναι υπερβολικά επικίνδυνα. Υπάρχουν πολλοί μικρο-εγκληματίες αλλά πολύ λίγα περιστατικά δολοφονιών και λοιπών σοβαρών επιθέσεων. Από την άλλη πλευρά, η Τυνησία είναι γνωστή για το τεράστιο πρόβλημα που έχει με την εμπορία ανθρώπων, κυρίως παιδιών και γυναικών, για καταναγκαστική εργασία και σεξουαλική εκμετάλλευση. Αυτό το πρόβλημα είναι τόσο μεγάλο που το 2014 Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ είπε ότι θα ανεβάσει το επίπεδο της χώρας από 2 (δηλαδή, χώρα που δε τηρεί τα ελάχιστα μέτρα προστασίας κατά της εμπορίας ανθρώπων αλλά έχει μέτρα) σε 3 (δηλαδή, χώρα που δε προσπαθεί να εφαρμόσει κανένα μέτρο προστασίας εμπορίας ανθρώπων). Το 2015 η κυβέρνηση της Τυνησίας ανακοίνωσε ότι θα αναπτύξει ένα νέο πρόγραμμα αλλά αυτό βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη. Βλέπετε παρακάτω μία φωτογραφία από τη πρωτεύουσα της χώρας, τη Τύνιδα.

Περιέργως, παρά τη γεωγραφική της θέση (σύνορα με Αλγερία και Λιβύη), η Τυνησία δεν έχει ιδιαίτερα προβλήματα με τις γειτονικές της χώρες. Ο καιρός της θυμίζει νότια ευρωπαϊκή χώρα, όπως η Ελλάδα, με ήπιους αλλά βροχερούς χειμώνες και ξηρά και πολύ ζεστά καλοκαίρια. Κάτι πολύ θετικό για το βόρειο μέρος της χώρας που βρέχεται από τη Μεσόγειο και τη Τυρρηνική θάλασσα, αλλά κάτι άσχημο για το νότιο μέρος της χώρας που ουσιαστικά είναι ακατοίκητο καθώς αποτελεί μέρος της ερήμου της Σαχάρα. Το ίδιο φαίνεται και στη μορφολογία του εδάφους καθώς στο βόρειο μέρος υπάρχουν μερικοί λόφοι ενώ στο νότιο είναι μία επίπεδη έρημος. Βλέπετε το νότιο μέρος της χώρας στη παρακάτω φωτογραφία.

Στο χώρο των ενόπλων δυνάμεων, από το 2012 η Τυνησία έχει τρεις κλάδους, στρατό, ναυτικό, και αεροπορία. Από το ίδιο έτος, 2012, υπάρχει και νομοθεσία υποχρεωτικής στράτευσης για όλους τους άντρες και γυναίκες τυνήσιας υπηκοότητας και ηλικίας από 20 έως 23 ετών. Βεβαίως, δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερα αξιόλογο να αναφέρουμε διότι είναι ακόμα πολύ νέες ένοπλες δυνάμεις και ακόμα αντιμετωπίζουν θεμελιώδη προβλήματα στην οργάνωση, διοίκηση, αλλά και επιχειρησιακά. Παρ’όλα αυτά, το κράτος έχει επενδύσει πολλά στην ανάπτυξη και εκπαίδευση αυτών των κλάδων.

Όσον αφορά τη νόμιμη οπλοκατοχή, η Τυνησία έχει από τα χαμηλότερα επίπεδα όλου του κόσμου. Ωστόσο, μέσω αίτησης στο Υπουργείο Εσωτερικών κάθε πολίτης μπορεί να ζητήσει έκδοση άδειας για οπλοκατοχή και οπλοφορία για κυνήγι, σκοποβολή, ή αυτοάμυνα. Πέρα από τα αυτόματα όπλα οι περιορισμοί είναι ελάχιστοι. Επίσης, ο υποψήφιος οπλοφόρος πρέπει να είναι τουλάχιστον 20 ετών. Παρ’όλα αυτά, τα ποσοστά οπλοκατοχής είναι εντυπωσιακά χαμηλά. Σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ μόλις το 0.1% του πληθυσμού κατέχει όπλα.

Η καθημερινότητα και οι άνθρωποι είναι ένα ακόμα ενδιαφέρον θέμα καθώς σε πολλά πράγματα θυμίζει μεσογειακές χώρες όπως η Ελλάδα και η Ισπανία, ενώ σε άλλα θυμίζει ξεκάθαρα χώρες τις Μέσης Ανατολής. Περιέργως, τίποτα δε θυμίζει ότι βρίσκεται στην Αφρικανική ήπειρο. Αντίστοιχα είναι τα πράγματα σε όλη τη ζωή, ακόμα και στη τοπική κουζίνα που είναι ένα μείγμα από αραβικές γεύσεις μαζί με μεσογειακά υλικά. Θα δείτε παραλλαγές από μπακλαβά, φρικασέ, ελληνική σαλάτα που την ονομάζουν τυνησιακή, αλλά και κάποια τελείως διαφορετικά πράγματα. Σε γενικές γραμμές, είναι σχετικά εύκολο για έναν Έλληνα να προσαρμοστεί στη Τυνησία χωρίς να χρειάζεται να αλλάξει πολλά πράγματα.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι στα παραλιακά μέρη της χώρα νομίζει κανείς ότι βρίσκεται σε ελληνικά νησιά. Τέτοια παραδείγματα είναι το νησί Τζέρμπα, η παραλία Μάρσα, ή περιοχή Σίντι Μπου Σάιντ, η Μπιζέρτε, το Χαμαμέτ, και πολλά ακόμη μέρη. Όσον αφορά τα αξιοθέατα από πλευράς άμυνας, πολεμικής ιστορίας, και ασφάλειας υπάρχουν κάποια άξια αναφοράς. Το πιο σημαντικό είναι το Στρατιωτικό Μουσείο της Γραμμής Μαρέθ που είναι στη πόλη Γκαμπές. Το μουσείο είναι στο χώρο των οχυρών της Γραμμής Μαρέθ που είχαν κατασκευάσει οι Γάλλοι για προστασία από Ιταλική εισβολή μέσω Λιβύης. Μάλιστα, το Μάρτιο του 1943 ο στρατάρχης του Γ’ Ράιχ Έρβιν Ρόμελ το ανακατασκεύασε και το χρησιμοποίησε μετά την ήττα του στο Ελ Αλαμέιν για να σταματήσει τους Αιγύπτιους. Σίγουρα κάτι που αξίζει να δει κανείς από κοντά.

Ένα ακόμα όμορφο αξιοθέατο είναι η ρωμαϊκή αρένα στο Ελ Τζεμ. Είναι εντυπωσιακά πολύ καλά διατηρημένη και μεταφέρει τον επισκέπτη σε μία άλλη εποχή Ρωμαίων μονομάχων. Μπορείτε να δείτε μία σχετική φωτογραφία από το Ελ Τζεμ παρακάτω.

Για τους λάτρεις της πολεμικής ιστορίας υπάρχει και η πόλης της Αρχαίας Καρχηδόνας λίγο έξω από τη Τύνιδα. Ένας εντυπωσιακός ιστορικός χώρος από τους Καρχηδονιακούς Πολέμους από το 264 π.Χ. έως το 146 π.Χ. μεταξύ της Ρώμης και της Καρχηδόνας. Βλέπετε μία σχετική φωτογραφία στη συνέχεια.

Άλλοι όμορφοι ιστορικοί χώροι είναι το Μπούλα Ρέτζια στη περιοχή Ταμπάρκα όπως και η πόλη Καϊρουάν. Πέρα από τα πολύ ενδιαφέροντα αξιοθέατα, η Τυνησία είναι ένα τα καλύτερα και πιο ασφαλή μέρη για σαφάρι στους αμμόλοφους της ερήμου Σαχάρα, και διαμονή στην έρημο μαζί με Βεδουίνους. Υπάρχουν πολλές επιλογές για τα παραπάνω και είναι χωρίς αμφιβολία μία από τις πιο μοναδικές εμπειρίες που μπορεί να ζήσει κανείς στη Τυνησία μαθαίνοντας πολλά ενδιαφέροντα πράγματα για τη διαβίωση στην έρημο.

Κλείνοντας εάν ποτέ σας δοθεί η δυνατότητα να βρεθείτε στη Τυνησία, είναι μία εξαιρετική ευκαιρία να διευρύνετε τους ορίζοντες σας από τις δυνατότητες που προσφέρει μία χώρα που συνδυάζει Μεσόγειο και Μέση Ανατολή.