Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία προσπαθεί έντονα να εισχωρήσει εις την αφρικανική ήπειρο εκμεταλλευόμενη τη κακή οικονομική και πολιτική τους κατάσταση, και την ανάγκη για συμμάχους. Κάπως έτσι το Σεπτέμβριο του 2017 κατασκεύασε το στρατόπεδο TURKSOM στο Μογκαντίσου της Σομαλίας για παροχή ασφαλείας, ανταλλαγής γνώσεων, και εκπαίδευσης των ενόπλων δυνάμεων της Σομαλίας, και πολύ σύντομα αυτό ακολουθήθηκε από τη πώληση των τουρκικών τυφεκίων MPT-76 στο στρατό ξηράς της Σομαλίας.

Όπως είχε δηλώσει ο ίδιος ο Σομαλός Υπουργός Αμύνης, κύριος Μωχάμεντ Αλί Χάγκα, αρχικά η Τουρκία παρείχε τυφέκια MPT-76 σε όλους τους Σομαλούς στρατιώτες πεζικού που ολοκλήρωναν την ειδική εκπαίδευση στο στρατόπεδο TURKSOM του Μογκαντίσου. Για την ακρίβεια, η πρώτη ομάδα ήτο 400 Σομαλοί στρατιώτες πεζικού που έλαβαν αυτά τα τυφέκια. Από τότε έως και σήμερα, η Τουρκία συνεχίζει να εξοπλίζει τη Σομαλία με όπλα.

Σε διεθνές επίπεδο αυτό είναι στα όρια της νομιμότητος διότι από το 1992 το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει ορίσει εμπάργκο στη παροχή οπλισμού στη Σομαλία. Αυτή η απόφαση ασφαλώς ανανεώνεται περιστασιακά σύμφωνα με τις εξελίξεις στη πολιτική κατάσταση της Σομαλίας. Η πιο πρόσφατη ανανέωση είναι από τον Οκτώβριο του 2014 και δε κάνει ξεκάθαρη αναφορά στη παροχή ελαφρών όπλων, και έτσι η Τουρκία υποστηρίζει ότι η απόφαση 2182 του ΟΗΕ αφορά μόνο βαρέα όπλα και κατ’επέκταση εκπαίδευση και ελαφρά όπλα πεζικού εξαιρούνται.

Σύμφωνα με δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από το Νοέμβριο του 2017, τα όπλα αυτά είναι η έμπρακτη απόδειξη της Τουρκίας για το πως βοηθά στη καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας, βοηθώντας με τα τυφέκια αυτά τη Σομαλία να αμυνθεί κατά της ισλαμικής τρομοκρατικής οργάνωσης Αλ Σαμπάμπ. Κάτι άτοπο ένα αναλογιστούμε ότι υπάρχουν αποδείξεις ότι η Τουρκία κατά καιρούς συνεργάζεται στενά με τους ίδιους αυτούς τζιχαντιστές τρομοκράτες της αλ Σαμπάμπ.

Η Αφρική αποτελεί μία στρατηγική επέκτασης της Τουρκίας ώστε να επιτύχει το στόχο της να γίνει μία από τις μεγάλες δυνάμεις. Η παροχή του τυφεκίου MPT-76 στη Σομαλία από το 2017 έως και σήμερα είναι μόνο ένα μέρος προόδου της συγκεκριμένης στρατηγικής. Σίγουρα κάτι που θα πρέπει να ανησυχεί τόσο την Ελλάδα όσο και τη διεθνή κοινότητα όχι μόνο για τις παραβιάσεις των συνθηκών του ΟΗΕ, αλλά και για τη συμμαχία με έθνη που έχουν μειονότητες εντός άλλων κρατών, και μπορούν να εργαλειοποιηθούν.