των Περικλή Ζορζοβίλη και Δημήτρη Μανακανάτα, ΠΕΡΙΠΟΛΟΣ Ανοιξη 2006

Από την εποχή της συγκρότησής της, το 1953 μέχρι και σήμερα, μισό αιώνα μετά, ο τομέας της εκπαίδευσης στη Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών (ΔΥΚ) είναι το υψηλότερης προτεραιό­τητας έργο της. Ο λόγος, απλός. Χωρίς εκπαίδευση δεν μπορείς να «φτιάξεις» του ανθρώπους που θέλεις για να επανδρώσουν τη Διοίκηση. Η εκπαι­δευτική διαδικασία είναι συνεχής, επίπονη, απαιτητική και εξαιρετικού εύρους όσον αφορά στα αντικείμενά της. Από τα πιο σημαντικά της στάδια όμως είναι το βασικό, εκεί δηλαδή που «απλοί» άνθρωποι έρχονται κατόπιν επιθυμίας τους στη ΔΥΚ, επιλέγονται, και ξεκινούν ένα δύσκολο και επίπονο ταξίδι, που μήνες αργότερα θα έχει ως κατάληξη την αποφοίτηση και προ­ώθησή τους προς τις επιχειρησιακές ομάδες. Και εκεί απλά τούς περιμένει επιπλέον και συνεχής εκπαίδευση. Η «Π» επισκέφθηκε τη ΔΥΚ, και για την ακρίβεια τη ΣΥΚ (Σχολή Υποβρυχίων Καταστροφών), μίλησε με τον διοικητή της και παρακολούθησε στιγμιότυπα από την εκπαίδευση.

Όπως έχει αναφερθεί, η κύρια δραστηριότητα της ΔΥΚ σε περίοδο ειρήνης αφορά στη σκληρή και αδιά­κοπη εκπαίδευση και συντήρηση του προσωπικού της. Και αυτό δεν αποτελεί ευφημισμό ή «ωραιοποίηση» της κατάστασης, αφού αρκεί μια γρήγορη ματιά στην αποστολή της Διοίκησης (δες σχετική αναφορά σε πλαίσιο), για να αντιληφθεί αμέσως κάποιος ότι όλες αυτές οι αποστολές και τα λοιπά έργα μπορούν να αναληφθούν και διεξαχθούν με επιτυχία μόνο από πολύ καλά εκπαιδευμένο προσωπικό.

Ως εκ τούτου, στο συνολικό οικο­δόμημα της ΔΥΚ η Σχολή Υποβρυχίων Καταστροφών έχει κομβική θέση. Από το 2001 η Σχολή Υποβρυχίων Κατα­στροφών (ΣΥΚ) υπάγεται στο Διοικητή της ΔΥΚ (αρχικά της ΜΥΚ) με σχέση πλήρους διοίκησης. Το προσωπικό της σχολής αποτελείται από το διοικητή και το επιτελείο, το διευθυντή σπου­δών, τον τμηματάρχη εκπαίδευσης, τους αξιωματικούς επιτηρητές φάσεων εκπαίδευσης και τους βασικούς εκπαι­δευτές που υπολογίζονται σε τρία ως τέσσερα άτομα ανά φάση εκπαίδευσης. Από τη συγκρότησή της η ΣΥΚ πέρα από την οργάνωση της εκπαίδευσης με πιο επαγγελματικό και επιστημονικό τρόπο αποτέλεσε και μέσο αξιοποίησης της εμπειρίας του προσωπικού καθώς τοποθετήθηκαν σε αυτή τα μεγαλύτε­ρης εμπειρίας στελέχη τα οποία λόγω ηλικίας και μακροχρόνιας καταπόνησης στην εκπαίδευση προσεγγίζουν τα χα­μηλότερα αποδεκτά (για τη ΔΥΚ) όρια σωματικής απόδοσης που απαιτείται από τα μέλη των Στοιχείων. «Βέβαια, μη γελιέστε, ο 39χρονος που υπηρετεί στη ΔΥΚ δεν έχει καμία σχέση με το συ­νομήλικό του στην πολιτική ζωή», μας είπε ο διοικητής της ΣΥΚ Πλωτάρχης Χ. Αυγερινίδης.

Μετά το 2004 υιοθετήθηκε ο νέος κανονισμός εκπαίδευσης. «Σήμερα η εκπαιδευτική διαδικασία περιγράφεται αναλυτικά σε όλες τις φάσεις της στο νέο κανονισμό», όπως χαρακτηριστικά μας ανέφερε ο Πλωτάρχης Αυγερινίδης. «Όπως είναι φυσικό, αυτό διασφαλίζει την τυποποίηση και το ενιαίο επίπεδο εκπαίδευσης, χωρίς να επηρεάζεται από τη γνώση και διάθεση για εμβάθυν­ση του κάθε εκπαιδευτή. Αν βεβαίως κάποιος από τους εκπαιδευτές θέλει να εμβαθύνει στο αντικείμενο, μπορεί να το κάνει, αλλά σε κάθε περίπτωση είμαστε βέβαιοι ότι το απαιτούμενο επίπεδο εκπαίδευσης θα παραχθεί», συμπλήρωσε.

Σχολείο Υποβρυχίων Καταστροφών

Το Σχολείο Υποβρυχίων Καταστρο­φών ασχολείται με την εκπαίδευση του προσωπικού που προέρχεται από το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ), τον Ελληνικό Στρατό (ΕΣ) και το Λιμενικό Σώμα (ΛΣ). Τα κυριότερα αντικείμενα εκπαίδευσης που παρέχονται συνίστανται στη χρήση φορητού οπλισμού και τυποποιημέ­νων εκρηκτικών υλών, σε καταδύσεις με όλους τους διαθέσιμους τύπους αυτόνομων καταδυτικών συσκευών, σε υδρογραφήσεις και αναγνωρίσεις ακτών απόβασης, σε τεχνικές εξουδετέρωσης βομβών-ναρκών, σε τακτικές κίνησης και τρόπους δράσης ανορ­θόδοξου πολέμου, σε τεχνικές δολι­οφθοράς και μεθόδους επιβίωσης, σε εκμάθηση πολεμικών τεχνών και, τέλος, στην αντοχή σε ψυχική και σωματική κόπωση.

Το Σχολείο Υποβρυχίων Καταστροφών αποτελεί το μεγαλύτερο σε διάρκεια και εκπαιδευτικό έργο σχολείο εντός της ΔΥΚ. Σε αυτό προσέρχονται τα στε­λέχη που έχουν περατώσει με επιτυχία τις δοκιμασίες της φάσης προεπιλογής, για να περάσουν από μια κοινή βασική εκπαίδευση, ανεξάρτητα από την προέ­λευσή τους (ΠΝ, ΕΣ, ΛΣ).

Τέλος έρχεται η Γ’ Φάση διάρκειας εννέα εβδομάδων που είναι αφιερωμέ­νη στον ανορθόδοξο πόλεμο. Τα στε­λέχη εκπαιδεύονται και αποκτούν μια βασική ικανότητα στον ανορθόδοξο πό­λεμο, που στη συνέχεια θα τελειοποι­ηθεί μέσω μετεκπαίδευσης στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ανορθόδοξου Πολέμου (ΚΕΑΠ) του Ελληνικού Στρατού, στη Ρεντίνα Χαλκιδικής. Τα αντικείμενα που διδάσκονται οι μαθητές είναι πολλά και μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται: φορητός οπλισμός, εκρηκτικές ύλες και καταστροφές, τοπογραφία, ναυτιλία, αναρριχήσεις-καταρριχήσεις, επικοι­νωνίες, κ.λπ.

Όσον αφορά στον εξοπλισμό της Σχολής Υποβρυχίων Καταστροφών, αυτή διαθέτει όλα τα μέσα και τις εγκατα­στάσεις για τη διεξαγωγή της εκπαί­δευσης. Μάλιστα αποκλειστικά για τις εκπαιδευτικές ανάγκες της, η ΣΥΚ αξιοποιεί πλέον και δύο ταχύπλοα σκάφη Mako 251, που έχουν πλέον αποσυρθεί από επιχειρησιακή χρήση και ανήκουν οργανικά στη Σχολή.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα παράμε­τρος της εκπαίδευσης είναι ότι όλα τα εκπαιδευτικά αντικείμενα του σχολείου είναι αξιολογούμενα. Δηλαδή ο εκπαι­δευόμενος για να συνεχίσει πρέπει να επιτύχει στο συγκεκριμένο αντικείμε­νο. Επίσης ιδιαίτερη έμφαση δίνεται και στη θεωρητική εκπαίδευση, στο πλαίσιο της οποίας η επίτευξη ποσο­στού επιτυχίας 80% στις εξετάσεις εί­ναι αναγκαία για την επιτυχή συνέχιση της εκπαίδευσης. «Πλέον δίνεται η ίδια βαρύτητα στην απόδοση των υποψη­φίων τόσο στις σωματικές δοκιμασίες όσο και στα γνωστικά αντικείμενα», είπε ο Πλωτάρχης Αυγερινίδης. «Αποτυ­χία στις θεωρητικές εξετάσεις συνεπά­γεται αυτόματα την αποχώρηση από τη σχολή, ακόμη κι αν ο υποψήφιος έχει πολύ καλές επιδόσεις στις σωματικές δοκιμασίες», συμπλήρωσε.

Μετά τις 29 εβδομάδες οι υποψήφι­οι ολοκληρώνουν το σχολείο έχοντας αποδείξει στην πράξη την καταλληλότητά τους για τη ΔΥΚ. «Σκοπός του Σχο­λείου Υποβρυχίων Καταστροφέων είναι οι απόφοιτοι να έχουν αποκτήσει την κατάλληλη ψυχολογία («μπορώ να το κάνω») και να είναι ασφαλείς κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης, με άλλα λόγια δηλαδή να μπορούν να προστατεύουν τον εαυτό τους», είπε ο Αυγερινίδης.

Στη συνέχεια οι νέοι βατραχάνθρω­ποι προωθούνται στο αποκαλούμενο Σχολείο Βασικής Επιχειρησιακής Εκπαί­δευσης. Η εκπαίδευση που παρέχεται σε αυτό παρεχόταν και πριν την υιοθέ­τηση του νέου εκπαιδευτικού κανονι­σμού. «Μόνο που τώρα η εκπαιδευτική διαδικασία γίνεται πιο συστηματικά, πιο ‘επαγγελματικά’», είπε ο Αυγερι­νίδης. Ο λόγος που η εκπαίδευση είναι πλέον πιο επαγγελματική είναι φυσική συνέπεια της στελέχωσης των Ενόπλων Δυνάμενων με Επαγγελματίες Οπλίτες (ΕΠΟΠ). Αποστολή του σχολείου είναι η εκμάθηση τακτικών ανορθόδοξου πολέμου σε ξηρά, θάλασσα και αέρα, με παράλληλη πλήρη επιχειρησιακή αξι­οποίηση του διαθέσιμου οπλισμού και εξοπλισμού. Αυτή έχει σκοπό να εδραι­ώσει τα διάφορα γνωστικά αντικείμενα σε μεγαλύτερο βάθος και λεπτομέρεια, ενώ παράλληλα, στη διάρκεια της, ο πτυχιούχος πλέον υποβρύχιος κατα- στροφέας εξασκείται σε πιο ειδικά αντικείμενα, ώστε σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα σχολεία (αλεξιπτωτιστών, κα­ταδρομών του Ελληνικού Στρατού και του εξωτερικού) που θα παρακολουθή­σει, να καταστεί ικανός να επανδρώσει τα επιχειρησιακά στοιχεία της ΔΥΚ.

Ειδικότερα, οι Υποβρύχιοι Καταστροφείς εκπαιδεύονται και στις ακόλουθες εξειδικεύσεις: πτώσεις με αλεξίπτωτο τόσο στατικού ιμάντα όσο και ελευθέρας στη Σχολή Αλεξιπτωτι­στών (ΣΧΑΛ) στον Ασπρόπυργο, μεθό­δους και τακτικές ανορθόδοξου πολέ­μου, αιχμαλώτισης και διαφυγής στο ΚΕΑΠ, χειρισμό υποβρυχίων οχημάτων, εξουδετέρωση αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών από την Ελληνική Αστυ­νομία, εξουδετέρωση βομβών-ναρκών, τυποποιημένων και αυτοσχέδιων εκρη­κτικών μηχανισμών, καθώς και κατευθυνόμενων βλημάτων σε σχολεία των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Ολλανδίας, αντιμετώπιση τρομοκρατών σε σχολεία των ΗΠΑ και τέλος, παρακολούθηση του Διεθνούς Σχολείου Περιπόλων Μακράς Ακτίνας Δράσης στη Γερμανία.

Και βέβαια η εκπαίδευση δεν σταματάει εδώ. Μετά την προώθηση του υποβρύχιου καταστροφέα στα επιχειρησιακά στοιχεία, η εκπαίδευση συνεχίζεται με νέα πολύ πιο εξειδι­κευμένα αντικείμενα. Ας σημειωθεί ότι ο συνολικός χρόνος που απαιτείται για τη «μετατροπή» ενός υποψηφίου σε επιχειρησιακά έτοιμο υποβρύχιο καταστροφέα υπολογίζεται σε 18 μήνες περίπου, ενώ ο χρόνος που απαιτείται για την απόκτηση πλήρους επιχειρησι­ακής ετοιμότητας από το επιχειρησι­ακό στοιχείο εκτιμάται σε επιπλέον 6 μήνες.

Λοιπές εκπαιδευτικές δραστηριότητες της ΣΥΚ

Το έργο της ΣΥΚ δεν περιορίζεται στο σχολείο που αναφέρθηκε. Κάθε χρόνο στη σχολή διεξάγονται πολλά σχολεία, συνολικής διάρκειας πολύ μεγαλύτερης των 52 εβδομάδων του έτους, που καλύπτουν πλήθος εκπαι­δευτικών αντικειμένων. Συνολικά διεξάγονται τα παρακάτω:

-Σχολείο Υποβρυχίων Καταστροφών (μαζί με τη φάση προετοιμασίας, η διάρκεια ανέρχεται σε 33 εβδομάδες). Διεξάγονται δύο το χρόνο.

-Σχολείο Αυτοδυτών. Έχει διάρκεια έξι εβδομάδες (πριν την υιοθέτηση του νέου κανονισμού εκπαίδευσης ήταν ένα μήνα), και σε αυτό φοιτούν στελέχη τόσο των Ενόπλων Δυνάμεων, όσο και των Σωμάτων Ασφαλείας, αλλά και πολιτικό προσωπικό του ευρύτερου δημόσιου τομέα, όπως για παράδειγμα επιστημονικό προσωπικό του Υπουργεί­ου Πολιτισμού. Το αντικείμενο εκπαί­δευσης του συγκεκριμένου σχολείου συνίσταται στην εκμάθηση τεχνικών κατάδυσης μέχρι βάθος 20 μέτρων, με χρήση αυτόνομων αναπνευστικών συσκευών.

-Σχολείο Υπερβαρικής Ιατρικής. Επί­σης διάρκειας έξι εβδομάδων. Αφορά σε ιατρικό προσωπικό του Πολεμικού Ναυτικού που έχει αποκτήσει τη σχετι­κή ειδικότητα.

-Σχολείο Αγημάτων Ασφαλείας.

Είναι διάρκειας πέντε εβδομάδων και διεξάγεται τρεις φορές τον χρόνο. Ουσιαστικά πρόκειται για σχολείο της Διοίκησης Φρεγατών του Αρχηγείου Στόλου που όμως διεξάγεται στη ΔΥΚ/ ΣΥΚ με προσωπικό και εγκαταστάσεις που διαθέτει αυτή. Περιλαμβάνει αντι­κείμενα όπως η εκπαίδευση στο φορητό οπλισμό, τα βασικά εκρηκτικά και την εκτέλεση νηοψιών).

-Σχολεία Αλλοδαπών. Τα εν λόγω σχολεία, εκτός από την πολύ σημαντική πολιτική διάσταση των σχέσεων που καλλιεργούνται με το εκπαιδευόμενο προσωπικό, μπορούν έχουν και οικονο­μικό όφελος για το ελληνικό δημόσιο, καθώς η εν λόγω εκπαίδευση θα μπορεί να παρέχεται έναντι συγκεκριμένου τιμήματος. Μέχρι τώρα έχουν εκπαι­δευτεί αλλοδαποί μαθητές από φίλιες χώρες στη σχολή, ενώ υπό εξέταση βρίσκεται η πρόταση για τη συστηματι­κή λειτουργία των σχολείων.

-Σχολείο Εκπαιδευτών. Είναι διάρ­κειας πέντε εβδομάδων και διεξάγο­νται ένα ως δύο σχολεία τον χρόνο. Γίνεται για την πληρέστερη προετοιμα­σία των εκπαιδευτών της ΣΥΚ.

Επίσης στη ΣΥΚ γίνονται όλες οι συ­ντηρήσεις βατραχανθρώπων, ο αποκαλούμενος ετήσιος έλεγχος καταδυτικής ικανότητας.

Επιλεγόμενα

Είναι αυτονόητο ότι η επίσκεψη στη ΣΥΚ δεν θα μπορούσε να ολοκληρωθεί χωρίς να γίνει αναφορά στο επίπεδο της εκπαίδευσης και μάλιστα σε σχέση με αντίστοιχες μονάδες άλλων χωρών. «Με βάση τις ασκήσεις στις οποίες συμμετέχουμε αλλά και τις εμπειρί­ες του προσωπικού που εκπαιδεύεται σε σχολεία του εξωτερικού, αβίαστα μπορούμε να πούμε ότι το επίπεδο εκπαίδευσης είναι πολύ υψηλό», είπε ο πλωτάρχης Αυγερινίδης. «Τα στοιχεία της ΔΥΚ σε όποια άσκηση κι αν συμ­μετέχουν, γίνονται αντικείμενο πολύ καλής κριτικής, και ας σημειωθεί ότι η συμμετοχή είναι ‘χαλαρή’, δηλαδή δεν υπάρχει η νοοτροπία του συναγωνι­σμού με τους άλλους συμμετέχοντες», συμπλήρωσε.

Ειδικότερα σε ότι αφορά το επίπεδο των Ελλήνων βατραχανθρώπων σε σχέ­ση με τους Αμερικανούς συναδέλφους τους SEAL, ο πλωτάρχης Αυγενίδης είπε χαρακτηριστικά: «Εγώ δεν θα ήμουν αντικειμενικός κριτής, διότι όποιος περάσει το ελληνικό σχολείο το θεωρεί το δυσκολότερο, ενώ όποιος έχει περάσει των SEALS πιστεύει το ίδιο». Μας ανέφερε όμως ότι σε ένα ορισμέ­νο στάδιο της εκπαίδευσης όπου με άπνοια και σε συγκεκριμένο βάθος οι SEALS καλούνται να δέσουν ένα συγκε­κριμένο ναυτικό κόμπο, στο ελληνικό σχολείο ο υποβρύχιος καταστροφέας υποχρεούται να κάνει πέντε κόμπους!

Νομίζουμε ότι καλύτερη σύνοψη για την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαί­δευσης δεν θα μπορούσε να αποτελέσει παρά η συνοπτική αναφορά στις δυνατότητες που πρέπει να διαθέτουν οι υποβρύχιοι καταστροφείς ανά πάσα στιγμή, τόσο στη θάλασσα όσο και στην ξηρά, προκειμένου να φέρουν εις πέρας τις αποστολές που τους ανατίθενται. Αναφέρουμε ενδεικτικά την ικανότητα κολύμβησης σε αποστάσεις μεγαλύτερες των 14 χιλιομέτρων (8 ναυτικών μιλίων), υποβρύχιας κατάδυσης με συσκευές κλει­στού κυκλώματος επί τρεις ώρες συνεχό­μενα και σε αποστάσεις ως 9 χιλιομέτρων (5 ναυτικών μιλίων), διάβασης τροχάδην δύσβατων περιοχών σε αποστάσεις άνω των 30 χιλιομέτρων, διαφυγής από υπο­βρύχιο σε κατάδυση, ταχείας καταρρίχησης από αιωρούμενο ελικόπτερο σε ύψος 40 μέτρων, επιβίωσης κάτω από ιδιαίτερα δυσχερείς καιρικές και περιβαλλοντικές συνθήκες, εκτέλεσης αποστολής δίχως την εμφάνιση οποιασδήποτε ψυχοσωματι­κής κόπωσης!

Ο Στίβος Μάχης της ΔΥΚ

Ο στίβος μάχης της ΔΥΚ αποτελείται από 17 εμπόδια, ποικίλου βαθμού δυσκολίας, και αποτελεί εξαιρετικά δύσκολη σωματική και ψυχολογική δοκιμασία. Οι εκπαιδευόμενοι διέρχονται το στίβο μάχης από μία έως τρεις φορές την εβδομάδα, σε χρόνο που κυμαίνεται μεταξύ 6-9 λεπτών (που είναι και το όριο, καθώς χρόνος ανώτερος από αυτό συνεπάγεται αυτόματη απομάκρυνση από το σχολείο).

-Καμήλα

-Φίδι

-Κάστρο (συνολικό ύψος 8 μέτρων, αναπαριστά πολυώροφο κτίριο)

-Κόμπρα

-Τίγρης

-Αράχνη (συνολικό ύψος 33 μέτρων, η υψηλότερη σε χώρα της Δύσης)

-Καλύβα

-Κροταλίας

-Σκίουρος

-Ταρζάν

-Γορίλας

-Πύργος

-Αχινός

-Λόχμη

-Βόας

-Ιαγουάρος

-Καγκουρό

Αποστολή της ΔΥΚ

Η Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών (ΔΥΚ) αποτελεί τη Διοίκηση στην οποία εντάσσονται οι Ομάδες Ανορθόδοξου Πολέμου (ΟΑΠ), η Ομάδα Αμφίβιων Επιχειρήσεων (ΟΑΕ), η Ομάδα Εξουδετερώσεων Ναρκών (ΟΕΝ), τα Σκάφη Ανορ­θόδοξου Πολέμου (ΣΑΠ), και Υποβρύχια Οχήματα (ΥΠΟΧ), η Σχολή Υποβρυχίων Καταστροφών (ΣΥΚ) και η Βάση Υποβρυ­χίων Καταστροφών (ΒΥΚ) σύμφωνα με την Επιχειρησιακή Σχεδίαση και τις διαταγές ΓΕΕΘΑ και ΑΣ. Η κύρια αποστολή της ΔΥΚ είναι η επιλογή, εκπαίδευση και επάνδρωση των επιχειρησιακών ΟΑΠ, ΟΑΕ και ΟΕΝ με κατάλληλο προσωπικό, που θα εξασφαλίσει δυνατότητα ανάληψης επιχειρήσεων τόσο στη διάρκεια της ειρήνης όσο και του πολέμου, όπως αυτές προσδιορίζονται από τα ισχύοντα εθνικά σχέδια και τις απαιτήσεις του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ). Οι επιχειρή­σεις που αναλαμβάνει η ΔΥΚ σε περίοδο πολέμου και κρίσης είναι:

-επιθετικές επιχειρήσεις κατά πολεμικών ή εμπορικών πλοίων που βρίσκονται σε λιμένες ή αγκυροβόλια

-επιθετικές επιχειρήσεις κατά παράκτιων στρατιωτικών ή βιομηχανικών εγκαταστάσεων

-επιχειρήσεις αναγνώρισης, υδρογράφισης και εκκαθά­ρισης περιοχών απόβασης, τόσο από φυσικά, όσο και από τεχνητά εμπόδια για τη διευκόλυνση εκτέλεσης αποβατικής ενέργειας από φίλιες δυνάμεις

-ναρκοθηρευτικές επιχειρήσεις σε θαλάσσιες περιοχές, με τη συνεργασία ή όχι ναρκαλιευτικών σκαφών και, τέλος, -επιχειρήσεις εξουδετέρωσης βομβών, ναρκών, τυποποι­ημένων ή αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών, καθώς και κατευθυνόμενων βλημάτων.

Στην περίοδο της ειρήνης:

-η εκπαίδευση και οργάνωση για την προετοιμασία ανάλη­ψης δράσης σε περίοδο πολέμου.

-επιτήρηση ακτών

-ασφάλεια θαλάσσιων συνόρων -έρευνα /σύλληψη λαθρομεταναστών -συμμετοχή σε ειρηνευτικές αποστολές (Ιράκ, Αλβανία, πρώ­ην Γιουγκοσλαβία, Σαχάρα κ.λπ.)

-ασφάλεια πολεμικών πλοίων που πλέουν στο εξωτερικό ή σε ευαίσθητες περιοχές ναυτικών εγκαταστάσεων σε περίοδο κρίσης .

-δυνατότητα ανάληψης αντιτρομοκρατικών αποστολών (Counter terrorism)

-η συμμετοχή σε επιχειρήσεις Ναρκοθηρείας/Ναρκαλιείας

-η συλλογή πληροφοριών -η εκτέλεση αναγνωρίσεων και υδρογραφίσεων για τη διασφάλιση της ακίνδυνης προσγιάλωσης πολεμικών και εμπορικών πλοίων

-η ανάληψη επιχειρήσεων εξουδετέρωσης βομβών-ναρκών και τυποποιημένων ή αυτοσχέ­διων εκρηκτικών μηχανισμών

-η φύλαξη «ευαίσθητων» στόχων, όπως ναυτικών εγκαταστάσεων, πλοίων και υψηλών προσώπων, όταν υπάρχει απειλή επιθέσεως από στρατιωτικές ή τρομοκρατικές ομάδες, και

-η εκτέλεση νηοψιών σε επιχειρήσεις ναυτικού αποκλεισμού στη διάρκεια διεθνών εντάσεων και κρίσεων (Γιουγκοσλαβία, Πόλεμος στον Περσικό Κόλπο).

Επιπλέον δραστηριότητες που αναλαμβάνει η ΔΥΚ αφορούν στην εκτέλεση επιχειρήσεων έρευ­νας & διάσωσης ναυαγών, ανέλκυσης από το βυθό

αντικειμένων, σκαφών και αεροσκαφών και, τέλος, παροχής συνδρομής στις έρευνες και ανελκύσεις εθνικών αρχαιολογικών θησαυρών σε συνεργασία με την Εθνική Αρχαιολογική Υπηρεσία.

Ιστορία της ΔΥΚ

Η ιστορία της ΜΥΚ ξεκινά πριν από μισό αιώνα περίπου, όταν το 1953, με την ένταξη της Ελλάδας οτο ΝΑΤΟ, δημιουργήθηκε σύμφωνα με τα αμερικανικά πρότυπα (Underwater Demolition Teams, οι πρόγονοι των σημερινών SEAL) η πρώτη Ομάδα Αμφίβιων Αναγνωρίσεων, με αποστολή την υποστήριξη των Πλοίων Απόβασης του ΠΝ. Ακολούθησε η αποστολή Ελλήνων αξιωματικών και υπαξιωματικών στις ΗΠΑ, στο εκεί Σχολείο Υποβρυχίων Καταστροφών, με σκοπό τη δημιουργία ενός πρώτου πυρήνα Ελλήνων εκπαιδευτών, η οποίοι στη συνέχεια θα αναλάμβαναν και την οργάνωση Σχολής Υ/ΚΤ στην Ελλάδα. Αυτή ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1957 στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Κανελλόπουλος (ΚΕΚΑΝ) υπό τη διοίκηση του Πλοιάρχου Κ. Εγκολφόπουλου. Για τα επόμενα δέκα χρόνια η Σχολή Υ/ΚΤ συνεχίζει να λειτουργεί στο ΚΕΚΑΝ, τροφοδοτώντας με κατώτερο μόνο προσωπικό (υπαξιωματικούς και ναυτοδίοπους) τις Ομάδες Υ/ΚΤ του Στόλου, χωρίς φυσικά να διακόπτεται η τακτική αποστολή και εκπαίδευση αξιωματικών στις ΗΠΑ. Το 1968 είναι η χρονιά των μεγάλων αλλαγών, αφού από την αλλαγή στην οργάνωση του Ναυτικού δημιουργείται η Διοίκηση Ομάδων Υποβρυχίων Καταστροφών (Δ/ΟΥΚ), με έδρα το Σκαραμαγκά, υπό τη διοίκηση του Αντιπλοιάρχου Γ. Στεφανάδη. Έκτοτε, τόσο η ίδια η Σχολή Υ/ΚΤ, όσο και οι Ομάδες Υποβρυχίων Αναγνωρίσεων θα ενταχθούν στη Διοίκηση Ναυτικής Εκπαίδευσης. Η μετονομασία της Δ/ΟΥΚ στη σημερινή ΜΥΚ θα έρθει την επόμενη χρονιά, το 1969, με παράλληλη αύξηση τους αριθμού των επιχειρησιακών ομάδων, των οποίων η τελική μορφή θα έρθει το 1976. Η επόμενη μεγάλη αλλαγή έγινε τον Απρίλιο του 2002 όταν μετονομάστηκε σε ΔΥΚ (Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών) και έγινε μια από τις διοικήσεις του Αρχηγείου Στόλου.