Το πιστόλι Welrod Mk IIA είναι από τα πιο περίεργα και σπάνια πιστόλια του κόσμου. Είναι ένα όπλο σχεδιασμένο από τη Μεγάλη Βρετανία για αθόρυβες εκτελέσεις στόχων υψηλής σημασίας που χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα. Λίγοι γνωρίζουν για αυτό, και ακόμα λιγότεροι το έχουν πιάσει ποτέ στα χέρια τους. Σε αυτό το άρθρο θα το παρουσιάσουμε με τη δομή που έχουμε σε όλα τα αντίστοιχα άρθρα μας.

Σύντομη Ιστορία
Η ιστορία αυτού του όπλου ξεκινάει από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στη βρετανική SOE (Special Operations Executive, Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων). Στη προσπάθεια της να βρει ένα αθόρυβο όπλο για εκτελέσεις στόχων υψηλής σημασίας το οποίο θα είναι πρακτικό για απόκρυψη αλλά και αποτελεσματικό ξεκίνησε μία μεγάλη έρευνα. Τελικά, το 1942 το Inter-Services Research Bureau (Διυπηρεσιακό Γραφείο Ερευνών) της SOE βρήκε τη λύση. Το γραφείο αυτό ειδικεύονταν στη κατασκευή ειδικών όπλων και εξοπλισμού και έγινε αργότερα γνωστό ως με το κωδικό όνομα Station IX (Σταθμός IX). Το γραφείο βρίσκονταν στη πόλη Welwyn του Garden City του Ηνωμένου Βασιλείου. Όλα τα όπλα του Station IX που προέρχονταν από εκεί αναγνωρίζονταν καθώς το όνομα τους ξεκινούσε με «Wel» προερχόμενο από το όνομα της πόλης. Η παραγωγή τους δόθηκε στη βιομηχανία όπλων BSA (Birmingham Small Arms Company, Εταιρία Φορητών Όπλων Μπέρμιγχαμ) η οποία κατασκεύασε 2800 τέτοια όπλα. Τα όπλα αυτά χρησιμοποιήθηκαν εκτενώς από την SOE αλλά και την αμερικανική OSS (Office of Strategic Services, Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών), ο προκάτοχος της CIA. Υπάρχουν καταγεγραμμένες περιπτώσεις χρήσης του σε ειδικές επιχειρήσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο Πόλεμο των Φόκλαντς, στη Καταιγίδα της Ερήμου, και υπάρχουν και μερικές υποθέσεις, χωρίς στοιχεία για τους πρόσφατους πολέμους σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Τι κάνει αυτό το όπλο τόσο μοναδικό όμως; Είναι αρκετά απλό, είναι σχεδόν αθόρυβο. Κάτι που είναι πάρα πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να επιτύχει κανείς με συμβατικούς σιγαστήρες (για να κατανοήσετε πως λειτουργούν οι σιγαστήρες μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο μας «Πως Λειτουργούν οι Σιγαστήρες»).

Τεχνικά Χαρακτηριστικά

 
Διαφορετικοί Τύποι
Το όπλο αυτό έχει μόνο δύο διαφορετικά γνωστά μοντέλα που η μόνη ουσιαστική διαφορά τους είναι το διαμέτρημα που χρησιμοποιούν. Ας τα δούμε όμως ένα προς ένα.

• Welrod Mk I
  Η πρώτη γενιά του όπλου ήταν σχεδιασμένη για το διαμέτρημα 9×19mm Parabellum με χωρητικότητα 6 φυσιγγίων στο γεμιστήρα του. Λόγω αυτών των χαρακτηριστικών χρειάζονταν μεγαλύτερο σιγαστήρα άρα είχε συνολικό μήκος 36 εκατοστά και βάρος 1.5 κιλά.
  

  

• Welrod Mk IIA
  Οι μόνες ουσιαστικές διαφορές σε αυτό, που είναι και το πιο διαδεδομένο μοντέλο του όπλου, είναι ότι σχεδιάστηκε για το μικρότερο διαμέτρημα .32 ACP το οποίο του προσέφερε χωρητικότητα 8 φυσιγγίων, βάρος 1.090 κιλών και μήκος 31 εκατοστά καθώς δε χρειάζονταν τόσο μεγάλος σιγαστήρας όσο χρειάζεται για το ισχυρότερο διαμέτρημα 9×19mm Parabellum. Επίσης, δεν είχε υποφυλακτήρα σκανδάλης, είχε ασφάλεια λαβής και το σκοπευτικό σύστημα του μεταφέρθηκε στην άκρη της κάννης για τους λόγους που είχαμε περιγράψει στο άρθρο μας «Σκοποβολή: Μάτι, κλισιοσκόπιο και στόχαστρο».
  

  

Αρχές Λειτουργίας
Το πιστόλι σχεδιάστηκε ώστε να είναι ένα εύκολο στην απόκρυψη όπλο που δεν είναι για μόνιμη χρήση αλλά για ειδικές επιχειρήσεις ως ένα αναλώσιμο εργαλείο. Είναι ένα πιστόλι που χρησιμοποιεί την αρχή λειτουργίας των τυφεκίων κλείστρου κινητού ουραίου με έναν απλό σχεδιασμό σε κάθε του εξάρτημα. Βλέπετε τα κύρια μέρη του καλύτερα από τη παρακάτω επεξηγηματική εικόνα από το Εθνικό Αρχείο των ΗΠΑ.

Ας ξεκινήσουμε από το γεμιστήρα που λειτουργεί και ως λαβή. Είναι ένας τροποποιημένος γεμιστήρας της εταιρίας Colt για διαμέτρημα .32 ACP. Πρακτικά, έχει προστεθεί ο αναστολέας γεμιστήρα στη ράχη του και επίσης έχει τροποποιηθεί ώστε να λειτουργεί και ως μία απλή λαβή από εβονίτη. Πιέζοντας τον αναστολέα που βρίσκεται επάνω στο γεμιστήρα μπορεί να αφαιρεθεί από το πιστόλι.

Η ασφάλεια σκανδάλης και η σκανδάλη είναι εξίσου απλές. Ουσιαστικά, στη ράχη της λαβής υπάρχει ένας μικρός μοχλός ο οποίος λειτουργεί ως ασφάλεια παλάμης. Όταν αυτή η ασφάλεια πιέζεται, ξεκλειδώνει τη μεταλλική επέκταση της σκανδάλης και της επιτρέπει να πιεστεί. Σε αντίθετη περίπτωση δεν επιτρέπει στη σκανδάλη να πιεστεί. Από την άλλη πλευρά, η σκανδάλη απλώς απελευθερώνει το συμπιεσμένο επικρουστήρα μέσα στο εσωτερικό του όπλου όταν πιεστεί. Βλέπετε την ασφάλεια παλάμης παρακάτω.

Από τη παραπάνω φωτογραφία φαίνεται καθαρά και ο μοχλός του κλείστρου κινητού ουραίου. Έπειτα από κάθε βολή ο χειριστής περιστρέφει κατά 90 μοίρες τη βάση του κλείστρου για να ξεκλειδώσουν τα δύο αυτάκια που έχει και τη τραβάει προς τα έξω. Ο εξολκέας απορρίπτει τον άδειο κάλυκα και καθώς ο χειριστής σπρώχνει το κλείστρο ξανά μέσα στο όπλο ένα νέο φυσίγγιο μπαίνει στη θαλάμη και συμπιέζεται το ελατήριο του επικρουστήρα. Βλέπετε το μηχανισμό του κλείστρου κινητού ουραίου όταν έχει ξεκλειδώσει όπως περιγράψαμε παραπάνω.

Ο εσωτερικός μηχανισμός του κλείστρου κινητού ουραίου δε διαφέρει σε τίποτα από το μηχανισμό ενός συνηθισμένου τυφεκίου με κλείστρο κινητού ουραίου. Μία καλή αναπαράσταση του εσωτερικού του μπορείτε να δείτε από την επόμενη εικόνα που παρουσιάζει την εσωτερική απεικόνιση του όπλου όταν είναι γεμάτο και με συμπιεσμένο το ελατήριο επικρουστήρα.

Κοιτώντας το όπλο από το επάνω μέρος, βλέπουμε το σκοπευτικό του σύστημα δύο σημείων που αποτελείται από το στόχαστρο και το κλισιοσκόπιο, καθώς και τη θύρα εξόδου για τους απορριπτόμενους κάλυκες. Επίσης, στη λαβή ασφάλισης του κλείστρου βλέπουμε ότι έχει μία χαραγμένη εγκοπή σχήματος διαμαντιού. Αυτό είναι για να γνωρίζει ο χειριστής εάν έχει κλειδώσει σωστά το κλείστρο από το πιστόλι ή όχι.

Και κάπως έτσι φτάνουμε στο πιο σημαντικό και ενδιαφέρον μέρος του όπλου, τον ενσωματωμένο του σιγαστήρα. Για τις πρώτες 10-15 βολές το πιστόλι αυτό παράγει θόρυβο της τάξης των 70db, δηλαδή λιγότερο από όσο παράγει ένα σύγχρονο πλυντήριο πιάτων. Αυτό είναι που κάνει το Welrod Mk IIA ένα από τα πιο αθόρυβα, αν όχι το πιο αθόρυβο, όπλο που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Είναι ίσως η μοναδική περίπτωση όπου οι Χολιγουντιανές υπερβολές με τους σιγαστήρες φαντάζουν ρεαλιστικές. Ενδεικτικά, στους περισσότερους σύγχρονους σιγαστήρες τα όπλα δε πέφτουν κάτω από τα 120db, δηλαδή αντίστοιχο επίπεδο θορύβου με ένα αλυσοπρίονο.

Από τη παραπάνω φωτογραφία φαίνεται ήδη το πρώτο περίεργο χαρακτηριστικό. Στη κάννη υπάρχουν οπές οι οποίες οδηγούνται σε ένα κενό θάλαμο. Αυτό μειώνει τη πίεση των αερίων αλλά και τον όγκο που θα βγει από τη κάννη για να αποφύγει τη βίαιη έξοδο των αερίων που θα δημιουργήσει το χαρακτηριστικό ήχο που κάνει ένα μπαλόνι όταν σκάει. Για την αποφυγή του ήχου έκρηξης από το σπάσιμο του φράγματος του ήχου από τη βολίδα επιλέχθηκε το διαμέτρημα .32 ACP το οποίο είναι υποηχητικό σε ταχύτητα άρα ποτέ δε θα δημιουργήσει αυτό το χαρακτηριστικό δυνατό «κρακ» που ακούγεται καθώς σπάει το φράγμα του ήχου λίγο μετά το πυροβολισμό.

Και τώρα θα δούμε το πιο ενδιαφέρον μέρος του όπλου, τον ενσωματωμένο σιγαστήρα του. Η παρακάτω φωτογραφία είναι από τη διατομή του σιγαστήρα με χρωματικές ενδείξεις για να είναι ευκολότερη η αναγνώριση των κύριων εξαρτημάτων του. Θα χρησιμοποιήσουμε αυτή τη φωτογραφία για την επεξήγηση του τρόπου λειτουργίας του που ακολουθεί ακριβώς από κάτω.

Τα κίτρινα δαχτυλίδια είναι τυπικά μεταλλικά δαχτυλίδια σιγαστήρα που στόχο έχουν να αυξήσουν το χώρο διαστολής των θερμών αερίων και μειώσουν τη θερμοκρασία τους ώστε να εξέλθουν με μικρότερη ταχύτητα και χαμηλότερη θερμοκρασία. Κάτι όμως το οποίο είδαμε για πρώτη φορά σε σιγαστήρα, είναι τρία μαύρα δαχτυλίδια που έχει ενδιάμεσα. Αυτά είναι κυλινδρικά κομμάτια από καουτσούκ και δεν έχουν οπή για να περάσει η σφαίρα όπως φαίνεται παραπάνω. Αυτό σημαίνει ότι κατά τις πρώτες 10-15 βολές το καουτσούκ είναι αρκετά μαλακό για να τρυπήσει από τη βολίδα αλλά και αρκετά ελαστικό ώστε να κλείσει τη τρύπα και να μην επιτρέψει στα αέρια να εξέλθουν γρήγορα από τους θαλάμους του σιγαστήρα. Ωστόσο, έπειτα από 10-15 βολές τα δαχτυλίδια από καουτσούκ έχουν τρυπήσει όπως στη παραπάνω φωτογραφία άρα ο σιγαστήρας δεν είναι πλέον διαφορετικός από ένα συνηθισμένο σύγχρονο σιγαστήρα του εμπορίου.

Συντήρηση
Από τα παραπάνω πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι το πιστόλι Welrod Mk IIA δε σχεδιάστηκε ως όπλο μακράς χρήσης. Είναι ένα αναλώσιμο εργαλείο για αθόρυβες εκτελέσεις που χάνει το τακτικό του πλεονέκτημα έπειτα από 10-15 βολές. Ωστόσο, για εύκολη απόκρυψη χωρίζεται σε κάποια κύρια μέρη που το κάνουν να μοιάζει ελάχιστα με πιστόλι. Όταν το πιστόλι είναι με ασφαλισμένο το κλείστρο τότε ο χειριστής μπορεί από τη δεξιά πλευρά να ξεβιδώσει τη βίδα ασφάλισης που τη βλέπετε καλύτερα στην επόμενη φωτογραφία μέσα στο κόκκινο πλαίσιο.

Αυτή η βίδα συγκρατεί το κλείστρο του πιστολιού. Όπως βλέπετε παρακάτω, το κλείστρο έχει χαραγές που λειτουργούν ως ράγες σε συνδυασμό με αυτή τη βίδα. Άρα, εάν κλείσουμε το κλείστρο, ξεβιδώσουμε τη βίδα ασφάλισης και την αφαιρέσουμε, τότε τίποτα δε συγκρατεί το κλείστρο. Έτσι μπορεί ο χειριστής να περιστρέψει το κλείστρο όπως θα έκανε για να το ανοίξει και να το αφαιρέσει από το όπλο.

Χωρίζοντας το όπλο σε αυτά τα βασικά μέρη, τα στελέχη των ομάδων ειδικών επιχειρήσεων ήταν σε θέση να το μεταφέρουν χωρίς να κινεί υποψίες. Άλλωστε, σε κάποιον που δεν έχει μεγάλη εμπειρία από όπλα το κάθε ένα από αυτά τα εξαρτήματα από μόνο του δε μοιάζει πολύ με κάποιο όπλο. Παρ’όλα αυτά, σε επίπεδο οπλουργού το όπλο μπορεί να λυθεί σε όλα του τα εξαρτήματα που λόγω της απλότητας του δεν είναι και πάρα πολλά. Για τη λύση του ενσωματωμένου σιγαστήρα ο οπλουργός πρέπει ξεβιδώσει με ένα ειδικό εργαλείο τη τάπα που βρίσκεται στο μπροστινό του μέρος. Τέλος, με ένα άλλο εργαλείο που είναι σαν σουβλί μπορεί να αφαιρέσει όλα τα δαχτυλίδια του σιγαστήρα. Βλέπετε το μπροστινό μέρος της τάπας του σιγαστήρα που έχει τις οπές για το ειδικό εργαλείο καλύτερα εδώ.

Αντίστοιχα, μπορείτε να δείτε το ειδικό εργαλείο που αφαιρεί αυτή τη τάπα από τον ενσωματωμένο γεμιστήρα στην επόμενη φωτογραφία.

Όταν όλα τα εξαρτήματα του όπλου έχουν αφαιρεθεί, τότε μπορείτε να δείτε το αποτέλεσμα παρακάτω.

Ρύθμιση Σκοπευτικών
Τα σκοπευτικά του όπλου είναι σταθερά και μη ρυθμιζόμενα. Ωστόσο, το όπλο είχε σχεδιαστεί για κοντινές ή εξ’επαφής βολές άρα το σκοπευτικό σύστημα δεν έχει πολλά να προσφέρει σε ένα τέτοιο όπλο ειδικής χρήσης.

Σκόπευση
Η σκόπευση δε διαφέρει από τα περισσότερα ημιαυτόματα πιστόλια. Βασίζεται στην ευθυγράμμιση του στοχάστρου ανάμεσα από το κλισιοσκόπιο. Ο σκοπός ήταν το όπλο να είναι εύστοχο σε αποστάσεις μέχρι 20 μέτρα την ημέρα και 7 μέτρα τη νύχτα. Για αυτό το λόγο τόσο το στόχαστρο όσο και το κλισιοσκόπιο διαθέτουν μία επίστρωση από λευκό φωσφορίζον χρώμα που επιτρέπει γρήγορη σκόπευση ημέρα και νύχτα.

Χρήση στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις
Κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Ένοπλες Δυνάμεις και οι δυνάμεις ανταρτών στην Ελλάδα έκαναν αμέτρητες συνεργασίες με τη βρετανική SOE. Δε γνωρίζουμε κατά πόσο το συγκεκριμένο πιστόλι χρησιμοποιήθηκε ποτέ από Έλληνες αλλά δε θα ήταν περίεργο με δεδομένο τον αριθμό των ειδικών επιχειρήσεων ανάμεσα σε βρετανικές και ελληνικές δυνάμεις κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.