Τα τελευταία χρόνια οι πιθανότητες να βρεθούμε σε συνθήκες μάχης με χαμηλή ορατότητα και να μην έχουμε ειδικό εξοπλισμό νυχτερινής παρατήρησης είναι σχετικά μικρές. Ωστόσο, δεν παύουν να υπάρχουν. Το ίδιο πρόβλημα είχαν κληθεί να αντιμετωπίσουν χιλιάδες στρατιώτες στο παρελθόν και αναγκαζόντουσαν να κατασκευάσουν κάποιες πατέντες που αυξάνουν την ευστοχία, αυτές τις πατέντες θα δούμε σήμερα.

Ο λόγος που συλλέγουμε όλες όσες γνωρίζουμε σε ένα άρθρο αντί για ανεξάρτητα άρθρα για τη κάθε μία είναι γιατί όλες βασίζονται στην ίδια ακριβώς αρχή. Δηλαδή ότι η σωστή σκόπευση βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στο στόχαστρο του όπλου. Για να μάθετε περισσότερα γι’αυτό μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο μας «Σκοποβολή: Μάτι, κλισιοσκόπιο και στόχαστρο». Κατ’επέκταση, σε συνθήκες χαμηλής ορατότητας αν μπορούμε να δούμε τον εχθρό-στόχο και το στόχαστρο έχουμε όλα τα βασικά για μία εύστοχη βολή.

Η πρώτη είναι η χρήση ενός λευκού υλικού επάνω στο στόχαστρο ώστε να είναι πιο εύκολα ορατό τη νύχτα. Με διαφορά τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν η οδοντόπαστα και η λευκή ταινία επιδέσμων. Πράγματι, ακούγεται περίεργο αλλά είναι κάτι που έχει χρησιμοποιηθεί σε πραγματικές συνθήκες. Το αρνητικό του είναι ότι ανάλογα με το υλικό και τις καιρικές συνθήκες ίσως να φεύγει εύκολα, αλλά ειδικά με την οδοντόπαστα, υπό ήπιες συνθήκες είναι αρκετά αποτελεσματικό.

Το δεύτερο πολύ συνηθισμένο είναι η χρήση κάποιου υλικού με μεγάλο επίπεδο αντανάκλασης. Ιδανικά αυτό ήταν ένα κομματάκι αλουμινόχαρτο αλλά σε κατάσταση πολέμου έχουν καταγραφεί και άλλα αντίστοιχα υλικά όπως χαρτάκια από τσιγάρα, τσίχλες, κτλ. Το κακό αυτής της μεθόδου είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να παραμείνει επάνω στο στόχαστρο έπειτα από μερικές βολές ή απότομη μετακίνηση.

Όπως είπαμε και κατά την εισαγωγή, σήμερα τέτοιες πατέντες δεν έχουν μεγάλη αξία. Αλλά ποτέ δε ξέρουμε εάν ποτέ θα χρειαστεί να τις χρησιμοποιήσουμε και γι’αυτό είναι σημαντικό να τις γνωρίζουμε.