Στο άρθρο αυτό θα δούμε ένα «κολπάκι» που οι λίγο πιο έμπειροι αλεξιπτωτιστές μάλλον ήδη γνωρίζουν. Είναι μία τεχνική σχετική με τα αλεξίπτωτα ελεύθερης πτώσης (αγωνιστικού τύπου), όπως αυτά της παρακάτω φωτογραφίας. Αφορά τη περίπτωση που ίσως να μην μπορούμε να βρούμε αμέσως ή εύκολα τη λαβή ανοίγματος. Σε τέτοια περίπτωση υπάρχει ένα κόλπο που μπορεί να μας βοηθήσει και έτσι να αποφύγουμε να ανοίξουμε το εφεδρικό εφόσον έχουμε αρκετό χρόνο στη διάθεση μας.

Πολλές φορές, κυρίως για λόγους συντήρησης, αλεξιπτωτιστές των Ενόπλων Δυνάμεων κάνουν άλματα με αλεξίπτωτα αγωνιστικού τύπου που έχουν κάποιες διαφορές σχεδιαστικά αλλά η πιο σημαντική είναι ότι έχουν τη λαβή ανοίγματος του αλεξιπτώτου σε άλλο σημείο. Οπότε, προτού δούμε το θέμα σε μεγαλύτερο βάθος ας γνωρίσουμε λίγο τα αλεξίπτωτα αυτά.

Αυτό που μας ενδιαφέρει σε αυτό το άρθρο είναι η λαβή ανοίγματος του κύριου αλεξιπτώτου. Η λαβή αυτή είναι ραμμένη στη κορυφή από το «πιλοτάκι», ένα μικρό αλεξίπτωτο που όταν το βγάζουμε στον αέρα τραβώντας αυτή τη λαβή λειτουργεί ως άγκυρα που με την αντίσταση του αέρα τραβάει μέσα από το σακίδιο το κύριο αλεξίπτωτο. Αυτό ίσως να είναι πιο κατανοητό αν δούμε το κύριο αλεξίπτωτο όταν έχει αφαιρεθεί από τη τσάντα του όπως το βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία.

Έτσι όταν ο αλεξιπτωτιστής βρίσκεται στο κατάλληλο υψόμετρο κάνει ένα νεύμα και εν συνεχεία φέρνει το αριστερό του χέρι εμπρός και με το δεξί του χέρι τραβάει τη λαβή-πιλοτάκι ώστε να ανοίξει το αλεξίπτωτο. Ο λόγος που χρειάζεται να φέρει εμπρός του το αριστερό χέρι είναι για αεροδυναμικούς λόγους καθώς σε αντίθετη περίπτωση θα αρχίσει να στρίβει διότι δεν θα υπάρχει ίδια αντίσταση στον αέρα και από τις δύο πλευρές, αλλά αυτό δεν έχει σχέση με το θέμα που αναφέρουμε εδώ. Άρα η στάση του σώματος κατά το άνοιγμα είναι όπως βλέπετε σε αυτή τη φωτογραφία.

Και πολύ σύντομα, αυτό που θα συμβεί όταν με τη λαβή βγάλουμε το «πιλοτάκι» έξω από το σακίδιο του αλεξιπτώτου, στον αέρα, το βλέπετε στις παρακάτω έξι σταδιακές φωτογραφίες. Στις φωτογραφίες αυτές βλέπετε τα ακόλουθα στάδια ανοίγματος του αλεξιπτώτου:

1. Ο αλεξιπτωτιστής τραβάει τη λαβή όπως περιγράψαμε παραπάνω.
2. Το πιλοτάκι βγαίνει στον αέρα και αναπτύσσεται.
3. Το πιλοτάκι λειτουργεί ως άγκυρα που τραβάει το σακίδιο όπου μέσα του είναι το κύριο αλεξίπτωτο και ταυτόχρονα απλώνει τις διπλωμένες αρτάνες από τη πλευρά του αλεξιπτωτιστή.
4. Όταν οι αρτάνες έχουν ξετυλιχτεί το πιλοτάκι τραβάει το σακίδιο του αλεξιπτώτου απελευθερώνοντας το αλεξίπτωτο.
5. Το αλεξίπτωτο αναπτύσσεται καθώς έρχεται σε επαφή με τον αέρα.
6. Το αλεξίπτωτο έχει αναπτυχθεί πλήρως.

Και έπειτα από αυτή την εισαγωγή, πάμε στο θέμα αυτού του άρθρου. Οι λαβές ανοίγματος δεν είναι πάντα οι ίδιες και έτσι πολλοί αλεξιπτωτιστές βρίσκουν και τοποθετούν κάποια που να τους βολεύει ώστε πάντα να μπορούν να εντοπίσουν αμέσως με την αφή (δεν είναι δυνατό να έχουμε οπτική επαφή) τη λαβή και να ανοίξουν με ασφάλεια το αλεξίπτωτο τους. Στην επόμενη φωτογραφία βλέπετε μερικές διαφορετικές λαβές.

Οι πιο άπειροι αλεξιπτωτιστές, ιδιαίτερα αν σχεδιάζουν άνοιγμα σε χαμηλό υψόμετρο, πανικοβάλλονται αν δεν βρουν απευθείας τη λαβή ανοίγματος και σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί ακόμα και να ανοίξουν αμέσως το εφεδρικό τους. Ασφαλώς αυτό δεν είναι κακό καθώς όπως έλεγε ένας φίλος «καλή προσγείωση είναι αυτή από την οποία φεύγεις περπατώντας» αλλά το άνοιγμα του εφεδρικού ίσως να μην είναι απαραίτητο. Προσοχή! Αυτή την απόφαση πρέπει να την πάρει ο αλεξιπτωτιστής καθαρά με βάση τη περίσταση και τη προσωπική του εκτίμηση της κατάστασης.

Για διάφορους λόγους η λαβή αυτή μπορεί να μετακινηθεί ελαφρώς μέχρι τη στιγμή που θα ανοίξουμε το αλεξίπτωτο. Οι δύο πιο συνηθισμένες περιπτώσεις είναι πρώτον να έχει πάει πιο πίσω λόγω του ότι κρέμονταν λίγο προς τα έξω και έτσι με τον αέρα μετακινήθηκε λίγο. Ένα τέτοιο παράδειγμα βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία μέσα στο κόκκινο πλαίσιο.

Και η δεύτερη περίπτωση είναι να έχει πάει κάτω από το σακίδιο που συνήθως είναι αποτέλεσμα της εξόδου που κάναμε από το αεροσκάφος σε συνδυασμό με το πόσο κρέμονταν η εν λόγω λαβή. Μπορείτε να δείτε ένα τέτοιο παράδειγμα στην παρακάτω φωτογραφία.

Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει λύση εφόσον έχουμε 2-3 δευτερόλεπτα παραπάνω απ’ότι υπολογίζαμε. Οπότε, εφόσον θεωρούμε ότι θέλουμε να δοκιμάσουμε να βρούμε τη λαβή και έχουμε και τον απαραίτητο χρόνο κάνουμε αυτό το κόλπο-πατέντα. Αρχικά ελέγχουμε το αλτίμετρο μας για να δούμε το ύψος όπου βρισκόμαστε και να πάρουμε την απόφαση που θεωρούμε σωστή για τη περίπτωση και αν θεωρήσουμε ότι θέλουμε να βρούμε τη λαβή από το κύριο αλεξίπτωτο και να το ανοίξουμε τα βήματα είναι τα εξής:

• Παίρνουμε τη στάση σώματος που θα ανοίγαμε κανονικά το αλεξίπτωτο μας αλλά αντί για τη λαβή (εφόσον δεν την εντοπίσαμε με την πρώτη προσπάθεια), πιάνουμε ψηλά στο δεξί μηρό μας.
• Ανεβάζουμε το δεξί μας χέρι ψηλαφίζοντας την γωνία της τσάντας του αλεξιπτώτου μέχρι να πιάσουμε τη λαβή ανοίγματος.
• Όταν βρούμε τη λαβή ακολουθούμε τη κανονική διαδικασία.

Προσωπικά θα πρότεινα σε όλους τους αλεξιπτωτιστές να βάλουν αυτή τη διαδικασία στη μηνιαία (τουλάχιστον) εξάσκηση εδάφους τους και αν θέλετε να τη δοκιμάσετε στον αέρα να το κάνετε μερικές φορές από μεγάλο, ασφαλές, ύψος ώστε να αποκτήσετε κάποια εξοικείωση. Προσωπικά, διδάχθηκα αυτή τη τεχνική από έναν αρκετά έμπειρο (πάνω από 2000 άλματα) Βέλγο αλεξιπτωτιστή όταν ακόμα είχα ελάχιστα άλματα και μία φορά (μέχρι σήμερα) με βοήθησε πολύ αλλά αυτό θα το δούμε σε άλλο άρθρο.