Σε αυτό το άρθρο θα παρουσιάσουμε μία πατέντα που σε καμία απολύτως περίπτωση δε θα ενθαρρύναμε κάποιον να τη δοκιμάσει. Έχουμε στοιχεία και αποδείξεις ότι λειτουργεί αλλά είναι αρκετά επικίνδυνη ώστε να μη τη προτείνουμε σε κανέναν. Ασφαλώς, η γνώση είναι δύναμη και για αυτόν ακριβώς το λόγο τη μοιραζόμαστε μαζί σας.

Όσοι έχετε διαβάσει το άρθρο μας «Πως Λειτουργούν οι Σιγαστήρες» σίγουρα αντιλαμβάνεστε ότι η πρώτη βολή σε ένα όπλο με σιγαστήρα είναι πολύ διαφορετική από κάθε επόμενη βολή. Ο λόγος είναι ότι κατά τη πρώτη βολή ο σιγαστήρας είναι γεμάτος με ατμοσφαιρικό αέρα. Επίσης, θα γνωρίζετε ότι το οξυγόνο είναι ένα εύφλεκτο αέριο και υπάρχει στον ατμοσφαιρικό αέρα. Κατ’επέκταση, η πρώτη βολή σε ένα όπλο με σιγαστήρα θα είναι πάντα λίγο πιο θορυβώδης λόγω της ανάφλεξης και βίαιης εξόδου των αερίων που επηρεάστηκαν από τα αυξημένα επίπεδα οξυγόνου μέσα στο σιγαστήρα. Οι επόμενες βολές όμως, δε θα έχουν αυτό το πρόβλημα εκτός και αν αφήσουμε μεγάλα χρονικά διαστήματα ανάμεσα από κάθε βολή.

Μία λύση ήταν η προσθήκη λαστιχένιων δαχτυλιδιών που εξασφαλίζουν ότι τίποτα δε μπαίνει μέσα στο σιγαστήρα όπως για παράδειγμα είχαμε δει στο άρθρο μας «Πιστόλι Welrod Mk IIA», αλλά αυτά διαρκούν μόνο για λίγες βολές. Δηλαδή, μέχρι οι βολίδες να τα τρυπήσουν αρκετά.

Μία πιο αμφιλεγόμενη πατέντα άρχισε να χρησιμοποιείται από τις δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων πριν μερικά χρόνια και είναι αρκετά πιο επικίνδυνη. Γι’αυτό δε προτείνουμε σε κανέναν να τη δοκιμάσει. Ο καλύτερος τρόπος να τη περιγράψουμε είναι με το ανάλογο απόσπασμα από το βιβλίο «Book of Suppressors». Μπορείτε να τo διαβάσετε σε ελληνική απόδοση παρακάτω.

«Ο κρότος της πρώτης βολής επηρεάζεται από τον όγκο του οξυγόνου στον αέρα, μέσα στο σιγαστήρα. Οπότε αυτοί που επιθυμούν τη πιο ήσυχη δυνατή πρώτη βολή, για επιχειρησιακούς λόγους, κάνουν μία περίεργη διαδικασία.

Γεμίζουν το όπλο τους (και όχι, δε θέλω να το κάνετε ούτε καν όπως το εξηγώ εδώ). Έπειτα χρησιμοποιούν ένα αδρανή σπρέι/αεροζόλ και ψεκάζουν μέσα στο σιγαστήρα. Μετά ασφαλίζουν το άνοιγμα του με λίγη ταινία.

Έτσι έχουν αφαιρέσει το οξυγόνο από το σιγαστήρα, και τον έχουν σφραγίσει. Έλλειψη οξυγόνου σημαίνει πολύ πιο μειωμένος ή και ανύπαρκτος κρότος της πρώτης βολής.»

Για όσους δε το κατάλαβαν, από τη μία πλευρά της κάννης το φυσίγγιο είναι στη θαλάμη που σημαίνει ότι είναι σχεδόν απόλυτα αεροστεγές. Και αντίστοιχα, μετά το γέμισμα του σιγαστήρα με το αδρανές αεροζόλ που αντικαθιστά το οξυγόνο, ασφαλίζουν και το άνοιγμα του και έτσι ούτε από εκεί μπορεί να εισέλθει οξυγόνο.

Επαναλαμβάνουμε, να γεμίζουμε το σιγαστήρα με οποιοδήποτε αέριο, ειδικά σε ένα όπλο με φυσίγγιο στη θαλάμη είναι σαν να αναζητούμε ένα ατύχημα. Μη το δοκιμάσετε ποτέ. Είναι καλό να το γνωρίζουμε αλλά ως εκεί.