Όπως σε όλα τα άρθα αυτής της σειράς, ο στόχος μας είναι πρώτον ο αναγνώστης να κατανοήσει το μηχανισμό λειτουργίας και ασφαλείας της κάθε κλειδαριάς, αλλά πιο σημαντικό είναι να κατανοήσει ότι καμία κλειδαρία δε προσφέρει προστασία παρά μόνο διαφορετικό χρόνο που απαιτείται για τη παραβίαση της. Με βάση αυτό, εδώ θα δούμε μία σειρά από πολύ διαδεδομένες κλειδαρίες που είναι γνωστές ως tubular (σωληνοειδής – κυλινδρικές) όπως η παρακάτω.

Αντίστοιχα και με τις προηγούμενες δημοσιεύσεις μας σε αυτή τη κατηγορία, θα δούμε τις πιο γνωστές (σίγουρα όχι όλες) μεθόδους παραβίασης της αλλά εφόσον πρώτα έχουμε περιγράψει τις βασικές αρχές λειτουργίας της.
 
Αρχές Λειτουργίας
Πρώτον, οι κλειδαρίες αυτού του τύπου δε χρησιμοποιούνται σε λουκέτα, αυτόματους πωλητές, ντουλάπια, κτλ. γιατί είναι πιο ασφαλείς (θα το δείτε αυτό σύντομα), χρησιμοποιούνται γιατί προσφέρουν πολύ καλή εξοικονόμιση χώρου. Είναι κατά πολύ λιγότερο ασφαλείς από τις κλειδαριές κυλίνδρου που ήδη έχουμε περιγράψει εδώ. Λοιπόν, αρχικά ας παρατηρήσουμε το κλείδι της.

Βλέπουμε δύο βασικά χαρακτηριστικά. Στο κόκκινο πλαίσιο φαίνεται ένα σημείο που έχει εξωτερικά το κλειδί και ταιρίαζει με τη κλειδαριά. Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι ότι στο στόμιο του κλειδιού υπάρχουν διάφορες εσοχές. Αυτό συμβαίνει γιατί η κλειδαριά αυτή λειτουργεί με την ίδια αρχή λειτουγρίας όπως και η απλή κλειδαριά κυλίνδρου. Εδώ βλέπετε τη κλειδαριά κλειδωμένη.

Με κόκκινο χρώμα είναι οι πείροι με τους οποίους έρχεται σε επαφή το κλείδι και με μπλε χρώμα οι οδηγοί τους στο εσωτερικό της κλειδαριάς. Αν οι εσοχές του κλειδιού μεταφέρουν τους πείρους όσο μέσα χρειάζεται ώστε να ευθυγραμμιστούν με τον κύλινδρο (κίτρινο χρώμα) και να μπορεί να περιστραφεί (ξεκλειδώσει) τότε είναι το σωστό κλειδί.

Εδώ φαίνεται πως έχουν ευθυγραμμιστεί πλήρως άρα θα πρέπει το κλείδι να είναι ικανό να περιστρέψει τον κύλινδρο, να ξεκλειδώσει τη κλειδαριά.

Πρακτικά όλα τα μέρη του μηχανισμού μίας τέτοιας κλειδαριάς είναι τα εξής.

Οπότε αν γνωρίζουμε πόσους πείρους έχει και πόσο πρέπει να πιεστούν έχουμε όλες τις πληροφορίες για να ανοίξουμε τη κλειδαριά. Το πόσους πείρους έχει είναι πολύ εύκολα (πόλυ πιο εύκολα από τις απλές κλειδαριές κυλίνδρου) ορατό με γυμνό μάτι όπως βλέπετε στη παρακάτω φωτογραφία.

Στην παραπάνω κλειδαριά διακρίνουμε καθαρά 7 πείρους που είναι και ο αριθμός που έχουν στη πλειοψηφία τους αυτές οι κλειδαριές. Τεχνικές για να την παραβιάσουμε θα δούμε στη συνέχεια.

 
Με Απλά Εργαλεία
Ίσως η πιο χρονοβόρα αλλά ταυτόχρονα και πιο διαδεδομένη μέθοδος είναι αυτή με απλά ή αυτοσχέδια εργαλεία παραβίασης. Σε αυτή τη μέθοδο βάζουμε στην εσοχή της κλειδαριάς ένα μεταλλικό εργαλείο στρέψης και το στρέφουμε ελαφρώς προς τη πλευρά που ξεκλειδώνει. Εν συνεχεία με ένα λεπτό εργαλείο όπως ένα σύρμα από συνδετήρα πιέζουμε ένα προς ένα τους πείρους μέχρι να κλειδώσουν στο σωστό σημείο. Προσοχή, αν δεν ασκούμε πίεση περιστροφής οι πείροι δε θα μπορούν να σφηνώσουν-κλειδώσουν και το ελατήριο θα τους σπρώχνει πάλι προς τα έξω. Γενικά, όπως και στις απλές κλειδαριές κυλίνδρου είναι μία τεχνική που είναι εύκολη αλλά απαιτεί εξάσκηση και εμπειρία.

Ειδικά Εργαλεία
Πέρα από τον παραδοσιακό τρόπο παραβίασης, υπάρχουν ειδικά εργαλεία κατασκευασμένα αποκλειστικά για αυτού του τύπου τις κλειδαρίες. Το πιο γνωστό εργαλείο είναι το παρακάτω που στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης κοστίζει σήμερα κάτω από €100 και συνήθως αποτελείται από δύο αντικείμενα, το εργαλείο και ένα ειδικό μέτρο.

Το εργαλείο έχει μία σειρά από ρυθμιζόμενες εσοχές για τέτοιου τύπου κλειδαριές και ένα δαχτυλίδι ασφάλισης ώστε να τις συγκρατεί εκεί που απαιτείται όταν έχουμε βρει το συνδυασμό που ξεκλειδώνει την εκάστοτε κλειδαριά. Ουσιαστικά, υπάρχουν τριά κινούμενα μέρη σε αυτό το εργαλείο που τα βλέπετε καλύτερα εδώ.

Η χρήση του είναι αρκετά απλή, αρχικά χαλαρώνουμε το δαχτυλίδι ασφάλισης ώστε οι πείροι να κινούνται ελεύθερα. Εν συνεχεία πιέζουμε το δαχτυλίδι ρύθμισης όλων των πείρων ώστε να βγουν έξω από το κλειδί όπως ακριβώς βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία.

Στη συνέχεια πιέζουμε το κλειδί αυτό σε μία επίπεδη επιφάνεια ώστε όλοι οι πείροι να ευθυγραμμιστούν με το στόμιο του κλειδιού και ταυτόχρονα σφίγγουμε ελαφρά το δαχτυλίδι ασφάλισης αρκετά μόνο ώστε να μην κινούνται ελέυθερα οι πείροι. Τέλος, τοποθετούμε το κλειδί στη κλειδαριά και το κουνάμε μέχρι να ξεκλειδώσει η κλειδαριά. Όταν ξεκλειδώσει μπορούμε να σφίξουμε το δαχτυλίδι ασφάλισης ώστε να έχουμε δυνατότητα αντιγραφής-κατασκευής του κλειδιού. Τα παραπάνω τα βλέπετε στη πράξη παρακάτω.

Εφόσον έχουμε ξεκλειδώσει τη κλειδαριά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το μέτρο που περιλαμβάνει η συλλογή του εργαλείου ώστε να καταγράψουμε το μέγεθος του κάθε πείρου και εν συνεχεία να αντιγράψουμε το κλειδί. Βλέπετε εδώ πως χρησιμοποιείται το μέτρο αυτό.

Ο τρόπος λειτουργίας αυτού του εργαλείου είναι απλός. Οι πείροι μετακινούνται όσο ακριβώς απαιτεί η κλειδαριά άρα μετά από μερικές προσπάθειες (πίεση και περιστροφή) έχουν γίνει αντίγραφα του κανονικού κλειδού. Ωστόσο, αυτό βασίζεται σε μία σημαντική λεπτομέρεια. Ότι στο μηχανισμό της κλειδαριάς, όλα τα ελατήρια που πιέζουν τους πείρους προς τα έξω έχουν σχεδόν ακριβώς την ίδια αντίσταση στο κλειδί.

Οι κατασκευαστές κλειδαριών τύπου tubular μελέτησαν αυτή την αδυναμία των εργαλείων παραβίασης και ξεκίνησαν τη κατασκευή κλειδαριών «υψηλής ασφάλειας» που συνήθως πωλούνται αρκετά πιο ακριβά. Στη πραγματικότητα, η μόνη διαφορά τους από τις απλές είναι ότι τα ελατήρια που βλέπετε σε κόκκινο πλαίσιο παρακάτω έχουν διαφορετική αντίσταση μετάξυ τους.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όταν τοποθετείται το σωστό κλειδί να σπρώχνει τους πείρους της κλειδαριάς στις σωστές θέσεις αλλά όταν χρησιμοποιείται το εργαλείο που είδαμε, να μην μπορεί να τους ρυθμιστεί σωστά. Από τη πλευρά του το εργαλείο φέρνει κάποια μικρή αντίσταση που είναι όμως κοινή για όλους τους πείρους, είναι αντίστοιχη αντίσταση με το πόσο έχουμε σφίξει το δαχτυλίδι ασφάλισης του. Από την άλλη πλευρά, η κλειδαριά έχει διαφορετική αντίσταση σε κάθε πείρο κάνοντας αυτό το εργαλείο άχρηστο. Σε αυτό η λύση είναι ένα πιο εξελιγμένο εργαλείο, συνήθως και πιο ακριβό από το προηγούμενο. Είναι αυτό που βλέπετε εδώ.

Η αλήθεια είναι ότι με τη πρώτη ματιά φαίνεται αρκετά πολύπλοκο αλλά όπως θα δούμε στη συνέχεια είναι εξίσου απλό με το προηγούμενο και πολύ πιο αποτελεσματικό. Στη παρακάτω εικόνα βλέπουμε τα βασικά του μέρη.

Πρακτικά, κάθε φορά που πιέζουμε ένα από τα επτά διαθέσιμα κουμπιά μέσω μίας λεπτής μεταλλικής ράβρου πιέζεται ο αντίστοιχος πείρος. Μπορούμε να ασφαλίσουμε τη θέση του πείρου βιδώνοντας τις βίδες ασφάλισης για τον κάθε ένα ανεξάρτητα ενώ στο πακέτο του περιλαμβάνεται και εξτρά ράβδος και κεφαλή ώστε το εργαλείο να μετατραπεί για χρήση με κλειδαριά οκτώ πείρων (κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο αλλά υπάρχει). Εδώ βλέπετε τα παρελκόμενα του εργαλείου που είναι: εξτρά ράβδος για τον όγδοο πείρο, δύο κλειδιά τύπου Άλλεν για την αφαίρεση της κεφαλής, κεφαλή οκτώ πείρων και μέτρο αντίστοιχο με αυτό του προηγούμενου εργαλείου.

Η χρήση του είναι αρκετά απλή και αποτελείται από τα ακόλουθα βήματα:

1. Χαλαρώνουμε όλες τις βίδες ασφάλισης
2. Τοποθετούμε τη κεφαλή σε μία επίπεδη επιφάνεια
3. Πιέζουμε έναν προς έναν τους πείρους μέχρι να ακουμπίσουν στην επιφάνεια
4. Ασφαλίζουμε ελαφρώς τη βίδα του κάθε πείρου
5. Τοποθετούμε το εργαλείο στη κλειδαριά
6. Το πιέζουμε ελαφρώς
7. Ξεκλειδώνουμε έναν προς έναν τους πείρους και τους ασφαλίζουμε

Αντίστοιχα και με το παραπάνω εργαλείο, εφόσον επιθυμούμε μπορούμε στη συνέχεια να καταγράψουμε με το μέτρο τον κάθε πείρο ώστε να μπορούμε να κατασκευάσουμε κλειδιά για αυτή τη κλειδαριά. Όλα αυτά μπορείτε να τα δείτε στο ακόλουθο αναλυτικό βίντεο χρήσης του εργαλείου αυτού.

Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό το εργαλείο δεν απαιτείται και είναι αρκετά πιο χρονοβόρο από το απλό εργαλείο παραβίασης. Ωστόσο, για tubular κλειδαριές υψηλής ασφαλείας κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο.

 
Με Στυλό Bic
Περίπου 10 χρόνια πρίν, στις 22 Σεπτεμβρίου 2004 σάλος είχε προκληθεί στο χώρο της ασφάλειας για την υπόθεση της κλειδαριάς «Kryptonite Evolution 2000» που διαφημίζονταν ως ένα από τα καλύτερα λουκέτα της εποχής.

Η υπόθεση έφτασε γρήγορα μέχρι και στο πρωτοσέλιδο της εφημεριδάς «New York Times» με τον τίτλο «The Pen is Mightier Than the Lock» δηλαδή «Η Πένα Είναι Ισχυρότερη από τη Κλειδαριά» ως λογοπαίγνιο από το απόφθεγμα του Άγγλου Έντουαρντ Μπούλβερ-Λύττον ή αλλιώς 1ος Βαρώνος Λύττον που στο έργο του «Richelieu» το 1839 είχε τη φράση «Η Πένα Είναι Ισχυρότερη από το Ξίφος». Ποιό ήταν το πρόβλημα λοιπόν…

Όλες οι κλειδαριές Kryptonite Evolution 2000 είχαν πολύ μικρές εσοχές στα κλειδιά τους οπότε με ένα αντικείμενο που είναι ελάχιστα ευμετάβλητο ώστε να προσαρμοστεί σε αυτές τις εσοχές μπορεί να την ανοίξει αντίστοιχα με το εργαλείο που είδαμε παραπάνω. Για τις κλειδαριές Kryptonite Evolution 2000, και όπως αποδείχθηκε αργότερα για λουκέτα από 14 ακόμα εταιρίες που αντέγραψαν το σχέδιο αυτό, το εργαλείο αυτό είναι ένα απλό στυλό Bic!

Το στυλό προσφέρει πρώτον τη τέλεια διάμετρο και δεύτερον ένα υλικό αρκετά ευμετάβλητο για να ταιριάξει σε ένα κλειδί με πολύ μικρές εσοχές. Το αποτέλεσμα ήταν να ανακληθούν πάνω από 400000 κλειδαριές σε όλο τον κόσμο, να πληρωθούν πολλά χρήματα σε αποζημιώσεις αλλά κάτι που λίγοι λένε πια είναι ότι αυτό αφορούσε την εταιρία Kryptonite. Οι υπόλοιπες 14 εταιρίες ίσως να συνεχίζουν να παράγουν τις ίδιες (συνήθως πολύ φτηνές) κλειδαριές και δεν έγινε ποτέ ανάκληση για κανένα μοντέλο τους.

Παρακάτω παραθέτουμε ένα ακόμα σύντομο βίντεο που κάνει επίδειξη της παραβίασης μιας τέτοιας κλειδαριάς με ένα απλό στυλό Bic.

 
Με Χαρτί Υγείας
Μόλις ένα χρόνο αργότερα, το 2005, γίνεται ακόμα μία αντίστοιχη δημοσίευση, αυτή τη φορά για την εταιρία κατασκευής κλειδαριών Kensington που είναι αρκετά γνωστή καθώς είναι μία τυποποιημένη κλειδαριά στους περισσότερους μεγάλους κατασκευαστές φορητών ηλεκτρονικών.

Το 2005, ο Ολλανδός Barry Wels που έχει ως χόμπυ την ασφάλεια ηλεκτρονικών υπολογιστών και κλειδαριών δημοσίευσε ένα βίντεο που άμεσα επιβεβαιώθηκε από την ίδια την εταιρία αλλά και από χιλιάδες άλλα άτομα παγκοσμίως. Οποιοσδήποτε μπορούσε να ανοίξει μία κλειδαριά φορητού υπολογιστή Kensington με ένα κομμάτι χαρτόνι από ένα χαρτί υγείας. Πρακτικά, οι κλειδαριές αυτές είχαν την ίδια αδυναμία με αυτές της Kryptonite που είδαμε παραπάνω αλλά λόγω μεγέθους οι εσοχές τους ήταν αρκετά πιο ευαίσθητες. Ολόκληρο το βίντεο από το 2005 μπορείτε να το δείτε εδώ.

Παρότι η εταιρία δεν έκανε καμία ανάκληση και δε σταμάτησε τη κατασκευή τους, ξεκίνησε να κατασκευάζει και κλειδαριές με πιο ασφαλή μηχανισμό που θυμίζει τις απλές κλειδαριές κυλίνδρου αλλά και άλλες με μηχανισμό συνδυασμού δίσκων όπως η παρακάτω.

Φυσικά και αυτές παραβιάζονται αλλά είναι θέμα ενός άλλου άρθρου. Για να κλείσουμε, όλες οι κλειδαριές προσφέρουν κάποια ασφάλεια, αυτό μπορεί να είναι 10 δευτερόλεπτα, 1 λεπτό, 1 ώρα, κτλ. Πρέπει όμως να γνωρίζουμε προτού επιλέξουμε τη κλειδαριά μας ποιές είναι οι απαιτήσεις μας, πόσο χρόνο θεωρούμε ότι πρέπει να έχουμε από τη στιγμή που κάποιος θα ξεκίνησει να παραβιάζει μία κλειδαριά και τέλος, προσοχή στο ότι σε αυτή τη σειρά αναφερόμαστε αποκλειστικά σε μεθόδους παραβίασης χωρίς τη καταστροφή ή την αλλοίωση της κλειδαριάς. Αν αναλύσουμε τέτοιες τεχνικές τότε ο χρόνος παραβίασης μπορεί να αλλάξει, άλλες φορές θετικά και άλλες αρνητικά.