Σε πολλά σχολεία επιβίωσης η παραβίαση κλειδαριών (ή στα Αγγλικά lock picking) είναι βασικό τμήμα της εκπαίδευσης διαφυγής, το πιο γνωστό παράδειγμα είναι το σχολειο καταδρομών της Μεγάλης Βρετανίας. Ωστόσο, σε αρκετές χώρες η παραβίαση κλειδαριών είναι και ένα πολύ αναπτυσσόμενο χόμπι, οι πιο γνωστές χώρες με μεγάλες ομάδες πολιτών που ασχολούνται με αυτό είναι η Γαλλία, η Γερμανία, η Ολλανδία και οι ΗΠΑ (στην Ολλανδία και στις ΗΠΑ υπάρχουν ακόμα και ετήσια συνέδρια με αγώνες ταχύτητας). Σε αυτό το άρθρο θα δούμε τους βασικούς τρόπους παραβίασης αλλά και τον τρόπο λειτουργίας της κλειδαριάς κυλίνδρου που συναντάμε συχνότερα.

Απλή Κλειδαριά Κυλίνδρου
Αυτή τη κλειδαριά τη συναντάμε ακόμα και σήμερα σε πάρα πολλά μέρη και μπορούμε να την αναγνωρίσουμε τόσο από την υποδοχή του κλειδιού όσο και από το κλειδί πολύ εύκολα. Ουσιαστικά το κλειδί έχει μερικά κατά μήκος κανάλια (που έχουν συνήθως να κάνουν με το μοντέλο της κλειδαριάς και τον κατασκευαστή) και μερικές κάθετες κοπές.

Ανάλογα με το μοντέλο της κλειδαριάς μόνο συγκεκριμένα κλειδιά μπορούν να εισέλθουν λόγω του σχήματος της υποδοχής της (δηλαδή τα αντίστοιχα κατά μήκος κανάλια του κλειδιού που μόλις αναφέραμε). Βλέπετε ένα παράδειγμα καλύτερα στην επόμενη φωτογραφία.

Αυτό προσφέρει το πρώτο στάδιο ασφάλειας που όπως είναι εύκολα κατανοητό δεν είναι πολύ μεγάλο καθώς οποιδήποτε κλειδί έχει τα αντίστοιχα κανάλια μπορεί να εισέλθει στο μηχανισμό της κλειδαριάς. Μέσα στη κλειδαριά υπάρχουν πείροι που μπορεί να διαφέρουν στον αριθμό ανάλογα με το μοντέλο και τον κατασκευαστή αν και κατά κανόνα είναι πέντε. Ουσιαστικά κάθε ένας από τους πέντε (συνήθως) πείρους αποτελείται από ένα ελατήριο, μία μικρή μεταλλική ράβδο (οδηγός) και τον πείρο με τον οποίο έρχεται σε επαφή το κλειδί.

Οι οδηγοί και οι πείροι έχουν διαφορετικά μήκη ώστε μόνο ένα κλειδί να μπορεί να τους ευθυγραμμίσει όλους και να επιτρέψει στο κύλινδρο της κλειδαριάς να περιστραφεί-ξεκλειδώσει. Όλα αυτά τα βλέπετε καλύτερα στη παραπάνω εικόνα. Αν το κλειδί δεν ευθυγραμμίζει τους πείρους-οδηγούς ακριβώς στο σημείο που χωρίζεται ο κύλινδρος τότε δε θα μπορεί να περιστραφεί-ξεκλειδώσει όπως φαίνεται και στη παρακάτω εικόνα (από το εμπρός μέρος της κλειδαριάς).

Αυτό μπορεί να γίνει ακόμα πιο εύκολα κατανοητό βλέποντας το παρακάτω σύντομο βίντεο που δείχνει όλα όσα περιγράψαμε μέχρι αυτό το σημείο.

Τέλος, υπάρχουν κλειαδαρίες με δύο κυλίνδρους που είναι και οι πιο διαδεδομένες καθώς επιτρέπουν τη χρήση κλειδιού και από τις δύο πλευρές αλλά και μονού κυλίνδρου που κλειδώνουν από τη μία μόνο πλευρά χωρίς να έχουν υποδοχή από την άλλη. Παρακάτω βλέπετε δεξία μία κλειδαριά μόνου κυλίνδρου και αριστερά μία διπλού.

Πρακτικά, η μόνη διαφορά είναι ότι έχουμε τον ίδιο κύλινδρο και από τις δύο πλευρές όπως μπορείτε να δείτε στην επόμενη εικόνα.

Από τη παραπάνω εικόνα μπορείτε να δείτε καθαρά ότι η κλειδαριά διαθέτει διαφορετικούς οδηγούς σε κάθε πείρο. Αυτό αποσκοπεί στο να κάνει τη παραβίαση πιο δύσκολη όπως θα δούμε στη συνέχεια. Στο επόμενο σχέδιο φαίνεται το πως λειτουργεί ο κάθε ένας από αυτούς τους διαφορετικούς οδηγούς όταν δε χρησιμοποιείται το σωστό κλειδί.

Με βάση όλα όσα αναφέραμε πρέπει τώρα να γνωρίζετε πως λειτουργεί η απλή κλειδαριά κυλίνδρου. Στη συνέχεια θα δούμε μερικές από τις πιο γνωστές (όχι όλες) τεχνικές παραβίασης της.

 
Μέθοδος με αντιγραφή κλειδιού
Αυτή είναι ίσως η πιο παλιά και απλή μέθοδος ωστόσο δεν είναι πρακτική καθώς απαιτεί πρόσβαση στο κλειδί της κλειδαριάς. Η πιο γνωστή μέθοδος αντιγραφής είναι με πίεση του κλειδιού πάνω σε κάποιο μαλακό υλικό.

Αν και πρόσφατα είδαμε μία νέα μέθοδο όπου είναι με φωτογράφιση του κλειδιού είτε με κινητά τηλέφωνα είτε από απόσταση με φωτογραφικές μηχάνες. Σε κάθε περίπτωση, στη συνέχεια οποιοσδήποτε μπορεί να αγοράσει κλειδιά ίδιου τύπου που δεν έχουν κοπεί ακόμα και από ηλεκτρονικά καταστήματα όπως το eBay και το Amazon.

Και εν συνεχεία να δημιουργήσει τις ίδιες κοπές με το αρχικό κλειδί με μία λίμα ή ένα τροχό. Πρόσφατα είδαμε και δημιουργία κλειδιών με εκτύπωση 3D που κάνει αυτή τη μέθοδο ακόμα πιο απλή.

Λόγω της ευκολίας της παραβίασης αυτού του τύπου κλειδαριάς αυτή η μέθοδος δε χρησιμοποιείται τόσο συχνά όσο οι ακόλουθες.

 
Μέθοδος με απλά εργαλεία
Αυτή η τεχνική απαιτεί μόλις δύο εργαλεία που μπορούν να κατασκευαστούν από καθημερινά υλικά αν και οι περισσότεροι στο χώρο προτιμούν να αγοράζουν έτοιμες συλλογές που περιλαμβάνουν εργαλεία για δεκάδες διαφορετικούς τύπους κλειδαριών όπως αυτό που βλέπετε παρακάτω.

Τα μόνα δύο εργαλεία που απαιτεί αυτή η κλειδαριά είναι εργαλείο στρέψης που χρησιμεύει στο να μπορούμε να περιστρέψουμε τον κύλινδρο. Βλέπετε μερικά τέτοια εργαλεία εδώ.

Και κατά δεύτερον το εργαλείο «τσουγκράνα» (rake) που μας βοηθάει να μετακινούμε τους πείρους έναν προς έναν. Τέτοια εργαλεία υπάρχουν σε διάφορα σχήματα ώστε να κάνουν εύκολη τη παραβίαση κάθε είδους κλειδαριάς τέτοιου τύπου. Μερικά από αυτά τα βλέπετε στη συνέχεια.

Η πιο γνωστή τεχνική χρήσης των εργαλείων είναι με το εργαλείο στρέψης χαμηλά στον κύλινδρο ώστε να μην εμποδίζει και με γωνία ώστε να μπορούμε να το πιέζουμε ελεγχόμενα με το χέρι μας. Με τη τσουγκράνα ανασηκώνουμε έναν προς έναν τους πείρους έως το σημείο που κλειδώνουν. Για να μην ξαναπέσουν ασκούμε μικρή πίεση στο εργαλείο στρέψης ώστε να σφηνώσουν σε αυτό το σημείο. Βλέπετε τη συνηθισμένη τεχνική εξωτερικά εδώ.

Εσωτερικά αυτό φαίνεται καλύτερα από την επόμενη εικόνα.

Έμπειροι στο χώρο μπορούν να παραβιάζουν με αυτή τη τεχνική τέτοιες κλειδαριές σε λιγότερο από ένα λεπτό. Επίσης, δεν είναι σπάνιο αν ο κύλινδρος περιστρέφεται πολύ εύκολα να βλέπουμε χρήση εργαλείου στρέψης με βαρίδι ώστε να ελευθερώνει το χέρι που θα χρειαζόνταν για το χειρισμό του.

Το πως ακριβώς λειτουργεί στο μηχανισμό αυτή η τεχνική παραβίασης μπορεί να είναι ακόμα πιο εύκολα κατανοητό με το επόμενο βίντεο.

Μέθοδος με ηλεκτρικά εργαλεία
Αντίστοιχα, με την μέθοδο που αναφέραμε παραπάνω μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ειδικά ηλεκτρικά εργαλεία που κάνουν ακριβώς την ίδια λειτουργία. Στη πιο απλή μορφή τους δεν είναι ηλεκτρικά αλλά μηχανικά. Χρησιμοποιούμε το εργαλείο στρέψης με τον ίδιο τρόπο που περιγράψαμε παραπάνω και τοποθετούμε τη κεφαλή που ταιριάζει στη κλειδαριά. Πατώντας επανειλημμένα τη σκανδάλη το εργαλείο «σκάβει» ώστε να μετακινήσει τους πείρους ως το σημείο που θα κλειδώσουν.

Το ίδιο ακριβώς κάνουν και τα ηλεκτρικά εργαλεία χωρίς να χρειάζεται να πατάμε επανειλημμένα τη σκανδάλη. Τα πιο συνηθισμένα είναι είτε στη μορφή αυτή.

Είτε στη παρακάτω.

Τα εργαλεία προσφέρουν εύκολο τρόπο παραβίασης στον άπειρο χρήστη αλλά δημιουργούν θόρυβο και κατά κανόνα είναι πολύ πιο αργά από έναν έμπειρο στο χώρο της παραβίασης.

 
Μέθοδος Bumpkey
Αυτή η τεχνική είναι καταγεγραμμένη από το 1928 από τον Αμερικανό H.R. Simpson ωστόσο είχε ξεχαστεί μέχρι το 2005 όταν οι Ολλανδοί Barry Wels και Rop Gonggrijp την παρουσίασαν στο TOOOL (The Open Organization Of Lockpickers – Ο Ανοιχτός Οργανισμός Παραβίασης Κλειδαριών). Και οι δύο παρουσίασαν τη τεχνική τους σε αρκετά τηλεοπτικά κανάλια της Ολλανδικής τηλεόρασης αλλά και σε σχετικά συνέδρια παγκοσμίως.

Η τεχνική βασίζεται στο γνωστό εκκρεμές του Νεύτωνα. Η αρχή λειτουργίας του είναι ο πρώτος νόμος του Νεύτωνα «Νόμος της Αδράνειας» και το είχε χρησιμοποιήσει ως ένα πείραμα απόδειξης αυτού του νόμου.

Αυτό που μας δείχνει το εκκρεμές είναι τη μεταφορά ενέργειας από τη μία σφαίρα στην άλλη. Έτσι η πρώτη φτάνει στην απόλυτη στάση καθώς έχει μεταφέρει όλη της ενέργεια στη δεύτερη. Πως όμως αυτό χρησιμοποιείται στη παραβίαση κλειδαριών;

Όλα ξεκινάνε με ένα πριονωτό κλειδί που το μόνο που απαιτεί είναι να έρχεται σε επαφή με όλους τους πείρους. Αυτό είναι το εργαλείο που ονομάζεται bumpkey και ο καθένας μπορεί να κατασκευάσει χωρίς καμία γνώση για την κλειδαριά που πρόκειται να παραβιάσει.

Τοποθετούμε το κλειδί στη κλειδαρία, το χτυπάμε ελαφρά με κάποιο σφυράκι και αμέσως το περιστρέφουμε. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η ενέργεια μεταφέρεται από το κλειδί στους πείρους που τους σπρώχνει επάνω. Καθώς οι πείροι πέφτουν και εμείς περιστρέφουμε το κλειδί, όλοι οι πείροι κλειδώνουν στο μοναδικό σημείο που μπορεί να γίνει αυτό, δηλαδή εκεί που ξεκλειδώνει η κλειδαριά.

Με αυτή τη τεχνική οποιαδήποτε τέτοιου τύπου κλειδαριά μπορεί να ξεκλειδώσει σε λιγότερο από 10 δευτερόλεπτα. Στο παρακάτω βίντεο βλέπετε αρχικά πως λειτουργεί κανονικά η κλειδαριά τόσο σε γραφική αναπαράσταση όσο και στη πραγματικότητα και εν συνεχεία ξανά σε γραφικό και στη πράξη με τη τεχνική του bumpkey.