Αρκετές φορές έχουμε λάβει το ερώτημα του γιατί μία υπηρεσία πληροφοριών με αποστολή τη κατασκοπεία να διενεργεί μυστικές δράσεις με εμπρησμούς σε υποδομές και δασικές εκτάσεις, όπως κάνει εδώ και δεκαετίες η Τουρκία κατά της Ελλάδος. Αυτό το άρθρο μας θα δώσει κάποιες απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα, αν και όσοι γνωρίζουν από ανορθόδοξο πόλεμο πιθανόν ήδη γνωρίζουν τις απαντήσεις.

Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι, αλλά ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Οι εμπρησμοί με αυτοσχέδιους εμπρηστικούς μηχανισμούς είναι κάτι που διδάσκεται σε όλες τις υπηρεσίες πληροφοριών που διενεργούν μυστικές δράσεις ως μέρος του αντικειμένου των δολιοφθορών και ανορθόδοξου πολέμου εδώ και χρόνια. Για παράδειγμα, παρακάτω βλέπετε ένα αποχαρακτηρισμένο πλέον εγχειρίδιο της CIA (Central Intelligence Agency, Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών) των ΗΠΑ για αυτοσχέδιους εμπρηστικούς μηχανισμούς.

Η πιο συνηθισμένη χρήση των εμπρησμών σε μυστικές δράσεις είναι η αποσταθεροποίηση ενός κράτους ή κρατικού οργανισμού, και επηρεασμός του τοπικού πληθυσμού. Όλα αυτά συνεπάγονται με οικονομικό κόστος, ρίξιμο του ηθικού των πολιτών, ενεργοποίηση δυνάμεων και κατ’επέκταση απασχόληση τους με τη διαχείριση αυτής της καταστροφής (αντί κάτι άλλου), κτλ. Παρότι αυτό από μόνο του είναι συχνά η αιτία για το σχεδιασμό και εκτέλεση μίας μυστικής δράσης εμπρησμού, δεν είναι το μόνο.

Ένας άλλος λόγος είναι η αναγνώριση. Με απλά λόγια, αν η μυστική δράση είναι ο εμπρησμός κοντά σε κάποια στρατιωτική ή κεκαλυμμένη υποδομή, τότε οι επιτιθέμενοι θα δουν τι κάνουν αυτές οι μονάδες/υπηρεσίες για να διαχειριστούν τη κρίση. Τι δυνάμεις ενεργοποιούν, τι μετακινήσεις ατόμων ή εξοπλισμού κάνουν, ποιες υπηρεσίες και άτομα έρχονται να βοηθήσουν και πως, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά αποκαλύπτουν στον εχθρό το τι βήματα θα εκτελεστούν εάν θα έκανε κάτι παρόμοιο ως μέρος μίας πολεμικής επιχείρησης.

Παραμένοντας στο χώρο της αναγνωρίσεως, είναι γνωστό εδώ και αρκετές δεκαετίες ότι μυστικές δράσεις εμπρησμών έχουν γίνει και για αποκάλυψη κεκαλυμμένων χώρων ώστε μετέπειτα να μπορεί να γίνει απομακρυσμένη παρακολούθηση τους με εναέρια μέσα ή δορυφόρους. Για παράδειγμα, σκεφτείτε κάποιες αποθήκες πυρομαχικών ή ένα χώρο ραντάρ που καλύπτεται κάτω από βλάστηση. Αν κάποιος «εξαφανίσει» αυτή τη κάλυψη του δάσους, τότε μπορεί εύκολα να παρακολουθεί όλες τις κινήσεις και αλλαγές που συμβαίνουν εκεί.

Μία άλλη πασίγνωστη χρήση εμπρησμών είναι ο αντιπερισπασμός. Με απλά λόγια, να συγκεντρωθεί ο κρατικός μηχανισμός στη περιοχή της καταστροφής ώστε ο επιτιθέμενος να έχει ελεύθερο χώρο δράσης κάπου αλλού, όπου δε θα υπάρχει επαρκής κάλυψη. Σε συνθήκες ανορθόδοξου πολέμου, δεν είναι σπάνιο εμπρησμοί να χρησιμοποιούνται ακόμα και για να οδηγήσουν σε ενέδρες συγκεκριμένες δυνάμεις που θα σπεύσουν να βοηθήσουν.

Τέλος, δε θα πρέπει να αγνοήσουμε την αποστολή των εμπρησμών για υποβάθμιση περιοχών προκαλώντας πλήγμα στη τοπική οικονομία, και εκμετάλλευση αυτού με άλλους τρόπους (στρατολογήσεις πρακτόρων για χρηματικά αντίτιμα, εκμετάλλευση των χώρων αυτών εις βάρος των εθνικών συμφερόντων, κ.ά.). Άλλα παραδείγματα είναι η εγκατάσταση πληθυσμών ή εγκαταστάσεων που προσφέρουν ένα στρατηγικό πλεονέκτημα στον εχθρό.

Με αυτό το άρθρο μας ελπίζουμε να δώσαμε κάποιες απαντήσεις στο ερώτημα του γιατί να επιλέξει μία υπηρεσία πληροφοριών να προβεί σε μία αποστολή μυστικής δράσεως με εμπρησμό. Κάτι που δυστυχώς η Ελλάδα αντιμετωπίζει πάρα πολύ συχνά από τη Τουρκία για δεκαετίες τώρα.