Ένας φίλος όταν διάβασε το άρθρο μας «Ταινία: Ράμπο: Το Πρώτο Αίμα (1982)» μας ζήτησε τη γνώμη μας για το μαχαίρι επιβίωσης που είχε ο πρωταγωνιστής της ταινίας. Σε αυτό το άρθρο θα δούμε το επίσημο αντίγραφο του μαχαιριού της ταινίας που το κατασκευάζει η αμερικανική εταιρία συλλεκτικών μαχαιριών από ταινίες Master Cutlery.

Στη πραγματικότητα, το μαχαίρι που βλέπουμε στη ταινία ήταν χειροποίητο από έναν σχεδιαστή μαχαιριών από το Άρκανσα των ΗΠΑ. Το όνομα του ήταν Τζίμι Λιλ και όλη η ιστορία του και η σχέση του με τον κύριο Σιλβέστερ Σταλόνε έχει ενδιαφέρον. Εμείς όμως θα συγκεντρωθούμε στο συγκεκριμένο μαχαίρι για αυτό το άρθρο μας. Βλέπετε παρακάτω και τους δύο μαζί με το μαχαίρι που μελετάμε σε αυτό το άρθρο.

Το μαχαίρι ήταν εμπνευσμένο από δύο μαχαίρια της εποχής του πολέμου του Βιετνάμ με δεδομένο ότι ο πρωταγωνιστής ήταν βετεράνος. Το πρώτο ήταν το μαχαίρι επιβίωσης των πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας που το έχουμε περιγράψει στο άρθρο μας «Μαχαίρι USAF» και μπορείτε να το δείτε και στην επόμενη φωτογραφία.

Το δεύτερο ήταν το μοντέλο 18 της εταιρίας Randall που ήταν, και παραμένει, ένα πολύ δημοφιλές μαχαίρι επιβίωσης. Βλέπετε καλύτερα αυτό το μαχαίρι στη φωτογραφία που ακολουθεί.

Το αποτέλεσμα ήταν ένα μεγάλο μαχαίρι μάχης και επιβίωσης που κατασκεύασε σε μικρό αριθμό ο ίδιος ο Τζίμι Λιλ. Καθώς η ταινία έγινε πολύ δημοφιλής, τα δικαιώματα για τη κατασκευή του μαχαιριού πέρασαν στην εταιρία United Cutlery που το κατασκεύαζε με κωδικό αριθμό UC-RB1, και λίγα χρόνια αργότερα, όταν έχασε την άδεια κατασκευής τους, πέρασε στην εταιρία Master Cutlery. Η εταιρία αυτή κατασκεύασε ένα περιορισμένο αριθμό αντιγράφων και σε αυτό το αντίγραφο θα βασιστεί η κριτική μας. Όπως βλέπετε παρακάτω δεν είναι ακριβώς όμοια με το χειροποίητο μαχαίρι του Τζίμι Λιλ (επάνω), αλλά είναι ότι πιο κοντινό μπορεί να βρει κανείς σήμερα.

Με το κόκκινο βέλος βλέπετε τη μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στο χειροποίητο μαχαίρι και το επίσημο αντίγραφο. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή όσον αφορά το επίσημο αντίγραφο της Master Cutlery με κωδικό μοντέλου MC-RB1SS. Η τιμή του είναι γύρω στα $140 και υπάρχει μόνο σε δέκα χιλιάδες αριθμημένα αντίγραφα. Ωστόσο, ακόμα και σήμερα μπορεί να το βρει κανείς στα περισσότερα καταστήματα καινούργιο.

Μιλάμε για ένα μεγάλο και βαρύ μαχαίρι. Έχει μήκος 14″ (35.56 εκατοστά), πάχος 5.6 χιλιοστά, μήκος λεπίδας 9″ (22.86 εκατοστά), βάρος 425 γραμμάρια και είναι από ανοξείδωτο ατσάλι 440 σκληρότητας 54-56. Όταν ανοίξει κανείς το κουτί θα δει το μαχαίρι και τη δερμάτινη θήκη του σε ξεχωριστές συσκευασίες. Βλέπετε πως είναι στη παρακάτω φωτογραφία όταν έχουν αφαιρεθεί από τις συσκευασίες τους.

Αμέσως παρατηρούμε μία ανακρίβεια από το αυθεντικό μαχαίρι, η θήκη δεν έχει την εξωτερική μικρή θήκη που είχαμε δει στη ταινία. Στη θέση της υπάρχει χαραγμένη η υπογραφή του κυρίου Σ. Σταλόνε. Μαζί με αυτά, στη συσκευασία υπάρχουν και δύο έγγραφα. Το πρώτο είναι το πιστοποιητικό γνησιότητας του μαχαιριού, μαζί με το μοναδικό αριθμό του. Είναι το έγγραφο που βλέπετε στη παρακάτω φωτογραφία. Ο ίδιος αριθμός υπάρχει χαραγμένος και στη λεπίδα μαζί με την υπογραφή του κυρίου Σ. Σταλόνε.

Το δεύτερο έγγραφο που περιέχει είναι ένα ιδιόχειρο αυτόγραφο (σύμφωνα με τη Master Cutlery) του κυρίου Σ. Σταλόνε. Βλέπετε και αυτό το έγγραφο στην επόμενη φωτογραφία.

Κάτι που δε μας άρεσε, παρότι πρακτικό, είναι ότι στο αντίγραφο της Mastery Cutlery που παρουσιάζουμε εδώ υπήρχε και ακόμα μία απόκλιση από το πραγματικό μαχαίρι. Ο υποφυλακτήρας του μαχαιριού στις δύο άκρες έχει δύο κατσαβίδια, ένα ίσιο και ένα σταυροκατσάβιδο όπως φαίνεται και από τη φωτογραφία που ακολουθεί.

Κάτι που εντυπωσιάζει άμεσα όμως είναι ο όγκος του. Τόσο όσον αφορά το μήκος, αλλά και όσον αφορά το πλάτος και ιδιαίτερα το πολύ περίεργο πριόνι που έχει στη ράχη του. Είναι δύσκολο να το περιγράψει κανείς με λόγια αλλά αφήνει την αίσθηση ενός μαχαιριού κατασκευασμένο για πολύ σκληρή χρήση, κάτι που ίσως να μην ισχύει όπως θα δούμε στη συνέχεια.

Αντίστοιχα με τη ταινία, το μαχαίρι έχει στη βάση του ένα πώμα το όποιο έχει στη κάτω πλευρά του μία μικρή πυξίδα. Μέσα στη λαβή υπάρχει ένα πλαστικό κυλινδρικό δοχείο που έχει μία μικρή συλλογή επιβίωσης. Για την ακρίβεια έχει: σπίρτα, αγκίστρια, βαρίδια, βελόνες ραφής, νυστέρι, και πετονιά. Τα βλέπετε όλα αυτά και μόνοι σας εδώ.

Παρότι άρτιο βάσει της ταινίας, ο παραπάνω σχεδιασμός μειώνει δραματικά την ανθεκτικότητα του μαχαιριού. Καθώς το μόνο που κρατάει τη λεπίδα στη θέση της είναι ένα κομμάτι από μέταλλο στη βάση της λαβής. Το μαχαίρι αυτό θα μπορούσε να ήταν πάρα πολύ πιο ανθεκτικό εάν είχε μία λεπίδα που να καλύπτει ολόκληρο το εσωτερικό της λαβής, κάτι γνωστό και με τον αγγλικό όρο «full tang». Αυτό θεωρούμε πως είναι το αδύνατο σημείο από αυτό το μαχαίρι όσον αφορά το σχεδιασμό του.

Κάτι που μας εξέπληξε θετικά ήταν η κόψη του και η εργονομία του. Δηλαδή, πολύ εύκολα μπορεί κανείς να το συνηθίσει, κάτι που δεν ισχύει πάντα σε μεγάλα μαχαίρια. Όσον αφορά τη κόψη του, αυτό τουλάχιστον που δοκιμάσαμε εμείς είχε έρθει πάρα πολύ καλά ακονισμένο. Καλύτερα και από πολλά μαχαίρια ειδικών τακτικών χρήσεων που πωλούνται εκεί έξω. Με δεδομένο ότι αυτό απευθύνεται κατά κανόνα σε συλλέκτες, ήταν πάρα πολύ κοφτερό σε όλο το μήκος της λεπίδας. Το πριόνι του πάλι, φαίνεται εντυπωσιακό αλλά θέλει αρκετή δύναμη για να λειτουργήσει αποτελεσματικά.

Παρότι είναι ένα πάρα πολύ όμορφο εμφανισιακά μαχαίρι, σε πρακτικό επίπεδο είναι κάτω του μετρίου γιατί προσπαθεί να εκτελέσει δύο λειτουργίες σε μία (επιβίωση και μάχη) με αποτέλεσμα κάτι που είναι μέτριο και στα δύο. Ως μαχαίρι επιβίωσης έχει μικρή χρησιμότητα λόγω του ότι δεν έχει σχεδιασμό «full tang» που σημαίνει ότι μπορεί να σπάσει στη μέση και να είναι αδύνατη η επισκευή του (π.χ. με κατασκευή αυτοσχέδιας λαβής). Επίσης, το πριόνι του είναι σχεδόν άχρηστο. Από την άλλη πλευρά, ως μαχαίρι μάχης είναι πολύ χοντρό, με μονή κόψη, και έχει και ένα πριόνι που του μειώνει την απόδοση. Οπότε, η άποψη μας είναι ότι θα ήταν καλύτερο να στόχευε σε μία χρήση και να την έκανε καλά, παρά σε δύο και να τις κάνει μέτρια. Τώρα, από πλευρά εμφάνισης είναι χωρίς αμφιβολία πολύ όμορφο και έτσι έχει σίγουρα κάποια θέση στο χώρο των συλλεκτών.