Η ιστορία της λεπτής μπλε γραμμής ξεκίνησε το 1854 κατά το Πόλεμο της Κριμαίας. Εκεί έγινε η «λεπτή κόκκινη γραμμή» όπου ένας μικρός αριθμός στρατιωτών του Ηνωμένου Βασιλείου και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πολέμησαν με τη Ρωσική Αυτοκρατορία. Το κόκκινο περιέγραφε τις κόκκινες στολές των λίγων Βρετανών στρατιωτών που στάθηκαν ως το τέλος σε αυτή τη μάχη. Αναμενόμενα, μετέπειτα αυτή η έκφραση άλλαξε στη «λεπτή μπλε γραμμή» ως ένα έμβλημα ένδειξης υποστήριξης και σεβασμού στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου που κατά κανόνα φορούν μπλε χρώματος στολές.

Ο όρος χρησιμοποιήθηκε αργότερα, το 1911, στο ομώνυμο ποίημα του Νελς Ντίκμαν Άντερσον, και τη δεκαετία του 1950 χρησιμοποιήθηκε σε τηλεοπτική εκπομπή των ΗΠΑ για αστυνομικές υπηρεσίες από τον τότε αρχηγό του αστυνομικού τμήματος του Λος Άντζελες, Μπιλ Πάρκερ. Ο όρος συνέχισε να αναπτύσσεται και να μεγαλώνει με την εφημερίδα New York Times να το χρησιμοποιεί το 1962, τη πολιτειακή αστυνομία της Μασαχουσέτης που το χρησιμοποιούσε σε επίσημα έγγραφα της το 1965, και ούτω καθεξής.

Στις ημέρες μας, αυτό το έμβλημα έχει χρησιμοποιηθεί σε οτιδήποτε από ρούχα, θήκες, καπέλα, μπλούζες, αορτήρες, κτλ. ως ένα μέσο ένδειξης της υποστήριξης ενός ατόμου προς τις αστυνομικές υπηρεσίες της χώρας του. Η πιο διαδεδομένη παραλλαγή που συναντάμε σήμερα είναι ως μία λεπτή μπλε γραμμή στη σημαία του κράτους όπως βλέπετε εδώ.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι σε κάποιες αστυνομικές υπηρεσίες όλοι οι υπάλληλοι φέρουν μία τέτοια έκδοση του εμβλήματος, και όχι απλώς την εθνική σημαία της χώρας τους. Βλέπετε ένα τέτοιο παράδειγμα στη συνέχεια.

Με ένα τόσο διακριτικό και συμβολικό τρόπο κάθε άνθρωπος μπορεί να δείξει την εκτίμηση του στο έργο αυτών των ανθρώπων. Η λεπτή μπλε γραμμή συμβολίζει τη λεπτή αυτή γραμμή που δημιουργούν τα στελέχη των υπηρεσιών επιβολής του νόμου και που χωρίζει μία ελεύθερη, ήσυχη κοινωνία, από το απόλυτο χάος και την αναρχία.

Όπως είχαμε αναφέρει και σε άλλα άρθρα μας, όπως για παράδειγμα το «Απλές ιδέες: Εκπτώσεις για ένστολους σε καταστήματα», τέτοιες απλές κινήσεις από κάθε άνθρωπο προσφέρουν μία αυξημένη ενότητα στο κράτος, και αποτελεί και ένα ακόμη κίνητρο για κάθε αστυνομικό ώστε να προστατεύει τη κοινωνία με μεγαλύτερη θέληση, καθώς γνωρίζει τη βαθιά υποστήριξη που λαμβάνει για το έργο του.