Σήμερα θα μιλήσουμε για χρήματα και την περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Το βάρος της απόφασης για όποια μέθοδο και αν ακολουθήσεις σε βαραίνει αποκλειστικά.

Θα έχουν άραγε τα λεφτά μας την ίδια αξία μετά από μια περίπτωση έκτακτης ανάγκης;

Όχι. Δυστυχώς δεν θα έχουν. Γι’ αυτό θα ήταν καλό σε περιόδους ειρήνης και προόδου να επενδύεις τόσο στην εξάσκηση νέων σημαντικών δεξιοτήτων αλλά και στο να κτίσεις το δικό σου σύστημα που θα σου επιτρέψει να επιβιώσεις όταν τα λεφτά δεν θα έχουν την ίδια αξία.

Ας δούμε λίγο τι έχει να μας πει η ιστορία για τις οικονομικές καταστροφές κρατών…

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα που έχει να μας προσφέρει η ιστορία είναι το 2013 και το κούρεμα που υπέστησαν οι καταθέσεις των Κυπρίων.

Ο κόσμος έχασε τις δουλειές του κυρίως επειδή οι επιχειρηματίες είδαν τις καταθέσεις των εταιρειών τους να κουρεύονται γερά.

Οι άνθρωποι έκαναν ουρές έξω από τις τράπεζες για να πάρουν τα 50 ευρώ την μέρα που δικαιούνταν (όσοι είχαν την ευχέρεια να έχουν τα 50 ευρώ για να τα πάρουν). Οι άνθρωποι ήταν εξαρτημένοι από το 50ευρω που τους άφηνε το κράτος να πάρουν κάθε μέρα. Οι συντάξεις μειώθηκαν, οι μισθοί στο δημόσιο το ίδιο (ελάχιστο) και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι είδαν τους μισθούς τους να μειώνονται πολλές φορές μέσα σε λίγους μήνες.

Πάμε και λίγο πιο πίσω, στην οικονομική κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας την δεκαετία του ’80.

Η οικονομική εξαθλίωση των ανθρώπων στα Βαλκάνια και στην περιοχή ήταν αναμενόμενη. Οι πολίτες έπρεπε να περιμένουν στην ουρά για να πάρουν συγκεκριμένη ποσότητα ψωμιού. Την ποσότητα αυτή την καθόριζε φυσικά το κράτος. Όσοι είχαν λίγο κήπο, δεν είχαν αρκετούς σπόρους για να καταφέρουν να παράγουν δικό τους φαγητό ή ακόμα και να είχαν αρκετούς σπόρους, είχαν τους γείτονες που παρακολουθούσαν και τους κατήγγελλαν ότι δεν μοιράζονταν την τροφή που παρήγαγαν με τους άλλους.

Και ακόμα πιο πίσω, το λεγόμενο Great Depression (μεγάλη κατάθλιψη) που προέκυψε το 1920 μετά  την μεγάλη κρίση στην Αμερική, λόγω του χρηματιστηρίου. Η οικονομική εξαθλίωση χτύπησε κόκκινο. Το δολάριο έχασε τόσο πολύ την αξία του που κυριολεκτικά μπορούσες να το χρησιμοποιήσεις και ως χαρτί υγείας. Η κρίση διάρκεσε 12 χρόνια και μετακύλησε στην Ευρώπη.

Αυτό έφερε έξαρση του εθνικισμού και την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Με το τέλος του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου οι άνθρωποι μπήκαν ξανά σε ένα φαύλο κύκλο περίπτωσης υπερπληθωρισμού αφού τα κράτη για να ανταπεξέλθουν τις δυσκολίες που άφησε ο πόλεμος πίσω του, τύπωσαν πολλά, πάρα πολλά χρήματα.

Άρα το πράγμα πάει πάντα κάπως έτσι:

–>Περίπτωση έκτακτης ανάγκης

–>Οικονομική στήριξη της κυβέρνησης στους πολίτες (για να μην εξεγερθούν). Η ήδη υπερχρεωμένη κυβέρνηση για να τα καταφέρει θα τυπώσει νέα χαρτονομίσματα για να τα ρίξει στην αγορά ή θα δανειστεί

–>Κανένα κράτος δεν παράγει περισσότερα από όσα ξοδεύει, άρα δεν ανακάμπτει ποτέ.

–>Τα ίδια χρήματα θα έχουν λιγότερη αξία στην αγορά

–>Νέα περίπτωση έκτακτης ανάγκης

–>Οικονομική στήριξη της κυβέρνησης στους πολίτες (για να μην εξεγερθούν). Η ήδη υπερχρεωμένη κυβέρνηση για να τα καταφέρει ξανά θα ξανατυπώσει νέα χαρτονομίσματα για να τα ρίξει στην αγορά.

–>Η κυβέρνηση θα βάλει χέρι στους τραπεζικούς λογαριασμούς για να τα βγάλει πέρα

–>Τα ίδια χρήματα θα έχουν λιγότερη αξία στην αγορά

–>Κλείσιμο εταιρειών και οικονομική εξαθλίωση

–>Επανάληψη για πολλά χρόνια μέχρι να ‘ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξει άλλο το σύστημα που έκτισαν

–>Ξέσπασμα κοινωνικής αναταραχής, ίσως και κοινωνικού πολέμου

Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα παραδείγματα από την ιστορία, μας δείχνουν ότι:

Η αυτάρκεια σε φαγητό, νερό και ενέργεια (τόσο όσο μπορεί) έχει την πραγματική αξία στην ζωή του κάθε ανθρώπου.

Αλλά αφού σε αυτό το άρθρο μιλάμε για λεφτά…

Διαμοίρασε τα λεφτά σου σε περισσότερα νομίσματα.

Αν καταρρεύσει το ένα σύστημα, τότε δεν θα χάσεις απευθείας όλα σου τα χρήματα. Θα μπορείς να εκμεταλλευτείς το πιο δυνατό νόμισμα που θα υπάρξει εκείνη την στιγμή για να επιβιώσεις.

Αγόρασε ελβετικά φράγκα, αγγλικές λίρες, αυστραλιανό δολάριο, νεοζηλανδέζικο δολάριο. Γενικά όποιο νόμισμα πιστεύεις ότι θα αντέξει μια γερή κρίση (δηλαδή όσα κράτη δεν τυπώνουν αμέσως μόλις βρουν δυσκολίες).

Τι γίνεται με τον χρυσό;

Δυστυχώς ο χρυσός χρησιμοποιήθηκε από τους πολιτικούς ως χρήμα. Έτσι, η αξία του πλέον καθορίζεται όπως τα νομίσματα και όχι με την πραγματική του αξία. Γι’ αυτό λοιπόν δεν θα σου πρότεινα να επενδύσεις τα χρήματα σου σε χρυσό.

Και σε ποιο σημείο να τα αποθηκεύσω;

Και αφού τόνισα πόσο σημαντικό είναι να έχεις διάφορα νομίσματα στην κατοχή σου…

…ήρθε η στιγμή να δούμε και τον χώρο αποθήκευσης τους.

Τράπεζα

Δεν σου προτείνω να φύγεις όλα τα λεφτά σου από την τράπεζα. Δεν είναι ασφαλές να κυκλοφορείς με πολλές χιλιάδες ευρώ πάνω σου ή να έχεις πολλές χιλιάδες ευρώ σπίτι σου. Παρόλα αυτά πρέπει να ξέρεις ότι οι τράπεζες είναι το τελευταίο μέρος που θα μπορείς να πάρεις λεφτά σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Όλοι θα στριμωχτούν εκεί και θα ζητάνε να πάρουν μετρητά που η τράπεζα δεν διαθέτει. Αυτό συνέβηκε ακόμα και στις πρόσφατες μικρές οικονομικές κρίσεις και στον έλεγχο κεφαλαίου που επιβλήθηκε και στην Κύπρο και αργότερα στην Ελλάδα.

Σπίτι

Είναι καλό να έχεις μερικά μετρητά σπίτι σου. Αλλά να ξέρεις ότι είναι πολύ επικίνδυνο (και στην τράπεζα επικίνδυνο είναι αλλά νταξ). Τι αν πλημμυρίσει το σπίτι; Τι αν πάρει φωτιά; Τι αν το κλέψουν;

Φυσικά μπορείς να επενδύσεις σε ένα πολύ καλό αντιπυρηνικό και μονωμένο χρηματοκιβώτιο που θα είναι βιδωμένο πάνω στον τοίχο. Αλλά και πάλι υπάρχει κίνδυνος κλοπής και μη λειτουργίας του μηχανισμού ανοίγματος όταν το χρειαστείς.

Πάνω σου

Και πάλι ελλοχεύει ο κίνδυνος να κλαπούν, να πέσουν, να καταστραφούν αλλά είναι μια λύση. Κυρίως αν επενδύσεις σε έξυπνα ρούχα και αξεσουάρ.

Όπως καταλαβαίνεις δεν υπάρχει μόνο μια λύση. Οι λύσεις πρέπει να είναι πολλές και να υπάρχει συνδυασμός πολλών.

Πιστεύεις ότι έχω ξεχάσει κάτι; Κάποια κρυψώνα που θα ήθελες να μοιραστείς (με ψευδώνυμο παρακαλώ) μαζί μας; Έχει κάποια οικονομική θεωρία που μοιάζει ή δεν μοιάζει με την δική μου; Γράψε μου στα σχόλια!