Στο παρελθόν είχαμε δημοσιεύσει ένα άρθρο με τις βασικές αρχές μάχης σε κλειστούς χώρους, το ευρέως γνωστό με τον Αγγλικό όρο CQB, που όμως αφορούσαν κυρίως ομάδες τεσσάρων ατόμων. Σας προτείνουμε να διαβάσετε το άρθρο «Εισαγωγή στο CQB» αν δεν το έχετε κάνει ήδη. Λίγο αργότερα γράψαμε για την αρκετά ριψοκίνδυνη τακτική CQB σε περίπτωση μόνο ενός ατόμου, το σχετικό άρθρο είναι το «CQB: Κόψιμο της Πίτας (τακτική)». Εδώ θα δούμε μία άλλη τακτική εισόδου για ομάδες μόλις δύο ατόμων που ονομάζεται στα Αγγλικά «Buttonhook» (κουμπωτήρι).

Καλώς ή κακώς μπορεί να απαιτείται να περάσουμε μέσα από μία εχθρική ζώνη σε κλειστό χώρο με μία μικρή ομάδα, για την ακρίβεια με μόλις δύο άτομα, ένα ζευγάρι. Στο άρθρο μας «Εισαγωγή στο CQB» δείξαμε μία τακτική αλλά δεν είναι πάντα η καλύτερη. Υπάρχει μία άλλη που ξεφεύγει από την ακτίνα θανάτου πιο γρήγορα. Ως ακτίνα θανάτου ορίζουμε τον κώνο εκείνο στο οποίο η ομάδα είναι πιο ευάλωτη σε εχθρικά πυρά. Στη περίπτωση ενός δωματίου με εχθρικές δυνάμεις βλέπετε τη τυπική ακτίνα θανάτου με κόκκινο χρώμα στο επόμενο τρισδιάστατο σχέδιο.

Όσο μικρότερη έκθεση υπάρχει σε αυτή την ακτίνα θανάτου τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες επιβίωσης. Με στόχο τη μείωση της έκθεσης σε αυτή την ακτίνα γεννήθηκε η τακτική «Buttonhook» (κουμπωτήρι) που πήρε το όνομα της από το σχήμα αυτού του εργαλείου που χρησιμεύει στο κούμπωμα σφιχτών κουμπιών.

Η τακτική αυτή απαιτεί πάρα πολύ εξάσκηση, όπως και οι περισσότερες τεχνικές CQB, καθώς χρειάζεται τέλειο συγχρονισμό και ταχεία αντίδραση. Πρακτικά, τα δύο μέλη της ομάδας ταυτόχρονα μπαίνουν όσο πιο γρήγορα και δυναμικά μπορούν στο δωμάτιο και αμέσως κινούνται πλευρικά του πλαισίου της εισόδου ώστε να βγουν το ταχύτερο δυνατό από την ακτίνα θανάτου.

Από το σχήμα της κίνησης που βλέπετε παραπάνω πρέπει να είναι κατανοητό πως παρομοιάζεται με το εν λόγω εργαλείο. Καθώς κάνουν την είσοδο στο χώρο ακολουθούν τη σάρωση για εχθρικές δυνάμεις με τη δομή που βλέπετε παρακάτω. Με αυτό το τρόπο γίνεται πρώτα έλεγχος στις γωνίες που είναι πιο πιθανό να βρίσκεται ο εχθρός και εν συνεχεία στο κέντρο του δωματίου χωρίς ποτέ ο ένας να θέτει σε κίνδυνο φίλιων πυρών τον άλλον.

Ασφαλώς, για να εκτελεστούν όλα τα παραπάνω με συνέπεια και ταχύτητα σε κατάσταση υψηλού στρες απαιτείται πάρα πολύ εκπαίδευση. Σε σχέση με την «απλή» τακτική εισόδου που είχαμε παρουσιάσει για ζευγάρια στο εισαγωγικό άρθρο αυτή δίνει το πλεονέκτημα της ταχύτητας καθώς και οι δύο εισβάλουν ταυτόχρονα και επίσης μειώνει τον κίνδυνο έκθεσης στην ακτίνα θανάτου όπως περιγράψαμε νωρίτερα.

Τα μειονεκτήματα αυτής της τεχνικής έχουν να κάνουν κυρίως με την περίπτωση που αντιμετωπίζεται. Για παράδειγμα, αν η είσοδος δεν είναι αρκετά μεγάλη και για τους δύο (δείτε για παράδειγμα την παραπάνω φωτογραφία) ή αν υπάρχουν εμπόδια ακριβώς δίπλα από το πλαίσιο της εισόδου η έκθεση στην ακτίνα θανάτου θα μεγαλώσει επικίνδυνα. Για αυτούς τους λόγους είναι σημαντική η συλλογή πληροφοριών για το χώρο πριν από την είσοδο και η επιλογή της καλύτερης τακτικής από έναν έμπειρο ομαδάρχη.

Υπό ιδανικές συνθήκες μετά την είσοδο με τη τακτική που περιγράψαμε, η σάρωση του χώρου πρέπει να γίνεται όπως ακριβώς περιγράφεται από την επόμενη σχηματική αναπαράσταση από σχετικό εγχειρίδιο εκπαιδεύσεως των ειδικών δυνάμεων του στρατού των ΗΠΑ.