Αυτή δεν είναι η πρώτα φορά που εκπαιδευόμασταν με την εταιρία Project Gecko, αν θυμάστε είχαμε κάνει μία ακόμα εκπαίδευση μαζί στο Βέλγιο για CQB (περισσότερα στο άρθρο μας «Ανασκόπηση: CQB Level 1 (Βέλγιο)»). Ωστόσο, αυτή εδώ η εκπαίδευση ήταν πολύ διαφορετική. Προσοχή! Όπως σε όλα τα άρθρα μας σε αυτή τη κατηγορία, έτσι και εδώ, διαβάζετε τις προσωπικές μας απόψεις έπειτα από την επιτυχή ολοκλήρωση της εν λόγω εκπαιδευτικής δραστηριότητας. Καθώς οι εκπαιδεύσεις αλλάζουν και εξελίσσονται ίσως να υπάρχουν αποκλίσεις από το πως πραγματοποιείται σήμερα.

Δε θα είχε νόημα να περιγράψουμε ξανά την εταιρία αυτή και το προφίλ της. Εν συντομία, ο βασικός εκπαιδευτής είναι ο κύριος Ελιράν Φέιλντμποϊ, πρώτην στέλεχος των ειδικών δυνάμεων (αλεξιπτωτιστών) του Ισραήλ που πριν από λίγα χρόνια μετανάστευσε στη Γερμανία μαζί με τη σύζυγο του έπειτα από την αποστρατεία του. Είναι ένας πολύ μεταδοτικός εκπαιδευτής με πολύ καλή αίσθηση του χιούμορ και οργανωτικότητα. Επιπρόσθετα, στην εκπαίδευση συμμετείχαν και άλλοι βοηθοί εκπαιδευτές που έδιναν τεράστια προσοχή στην ασφάλεια των εκπαιδευόμενων.

Η εκπαίδευση περιελάμβανε όλα τα βασικά και ξεκινούσε από το μηδέν. Πως ρυθμίζουμε-μηδενίζουμε τα σκοπευτικά, πως λειτουργούν τα όπλα, βασικές στάσεις βολών, κτλ. Και προχωρούσε μέχρι βολές εν κινήσει, βολές σε ομάδες, και εισαγωγή στις βολές ταχείας αντίδρασης. Όλα τα παραπάνω γίνονταν μέσα από ενδιαφέροντα σενάρια και ασκήσεις.

Ο χώρος της εκπαίδευσης ήταν ένα πεδίο βολής των τσεχικών ενόπλων δυνάμεων που όμως λόγω καιρικών συνθηκών (ομίχλη και χιόνι) δεν επέτρεπε μακρινές βολές. Αξίζει να αναφέρουμε ότι τα όπλα της σχολής ήταν ολοκαίνουργια (κυριολεκτικά είχαν βγει ένα μήνα πριν από το εργοστάσιο). Ήταν HK MR223 με κάννες μήκους 10.5″ και σκοπευτικά ερυθρής κουκκίδας της EOTech. Τα όπλα αυτά είναι η πολιτική έκδοση (δηλαδή δίχως την επιλογή αυτόματης βολής) των HK 416 που όλο και περισσότερες ειδικές δυνάμεις υιοθετούν λόγω του συνδυασμού συστήματος εμβόλου και του σχεδιασμού του AR-15. Όσον αφορά τα πυρομαχικά δεν υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο όριο. Το όριο ήταν «μέχρι να γίνουν σωστά οι ασκήσεις». Πρακτικά τώρα, πρέπει να ήταν γύρω στα 500 φυσίγγια ανά εκπαιδευόμενο για τις δύο ημέρες. Αξίζει να αναφέρουμε ότι μερικοί εκπαιδευόμενοι είχαν φέρει ασφαλώς τα δικά τους τυφέκια και πυρομαχικά. Βλέπετε μερικά από αυτά τα MR223 παρακάτω.

Στα διαλείμματα οι παρευρισκόμενοι στο πεδίο βολής με χαρά αντάλλαζαν τα όπλα τους με τα «δικά μας» και υπήρχε ένα πολύ φιλικό και ευχάριστο κλίμα. Ασφαλώς, και πολλές συζητήσεις γύρω από διαφορετικά όπλα, δοκιμαστικές βολές, αντιπαραθέσεις για λεπτομέρειες και τακτικό εξοπλισμό, κτλ.

Όσον αφορά την εκπαίδευση καθαυτή, ξεχάσαμε να αναφέρουμε το πιο σημαντικό. Η εκπαίδευση είχε διάρκεια 8 ώρες ανά ημέρα και η θερμοκρασία ήταν -10°C χωρίς οποιοδήποτε ζεστό σημείο σε απόσταση ενός χιλιομέτρου (εκεί είχαμε παρκάρει τα οχήματα καθώς δεν προχωρούσαν πιο κοντά λόγω του πάγου). Επίσης, τουλάχιστον 2 από τις ώρες της εκπαιδεύσεως γίνονταν σε απόλυτο σκοτάδι καθώς ήταν χειμώνας και νύχτωνε νωρίς. Αυτό παρείχε εμπειρία στους περιορισμούς του εξοπλισμού αλλά και μάθηση μερικών τεχνικών χαμηλού φωτισμού.

Κλείνοντας, ήταν μία εξαιρετική εκπαίδευση που προσωπικά απολαύσαμε κάθε λεπτό της. Παρότι γνωρίζαμε το περιεχόμενο και είχαμε ήδη μεγάλη εξοικείωση με αραβίδες τύπου AR-15, οι καιρικές συνθήκες έθεταν ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων. Είναι άλλο πράγμα να πετυχαίνεις ένα στόχο μισού μέτρου στα 100 μέτρα στους 20°C και άλλο να το κάνεις έπειτα από συνεχόμενη έκθεση 6-7 ωρών στους -10°C. Αντίστοιχα, το ίδιο σκληρά δοκιμάζεται και ο εξοπλισμός σου. Για παράδειγμα, τα περισσότερα υδροδοχεία των εκπαιδευόμενων δεν είχαν αρκετά καλή μόνωση και έπειτα από λίγες ώρες το νερό είχε μετατραπεί σε πάγο, οι μπαταρίες πολλών φτηνών ασυρμάτων «άδειασαν» μέσα σε λίγα λεπτά, κτλ. Και μη ξεχνάτε, η εκπαίδευση δεν είναι ίση για όλους. Οι εκπαιδευτές έχουν απαιτήσεις ανάλογα με τις ικανότητες του κάθε εκπαιδευόμενου. Εάν για παράδειγμα μπορείτε να πετυχαίνετε άνετα σε βολές ταχείας αντίδρασης τη «καρδιά» του στόχου (καθώς οι στόχοι είχαν μορφή ανθρώπων με ζώνες βάσει των ζωτικών οργάνων) θα σας πουν κάτι όπως «ωραία, από εδώ και πέρα εσύ θα ρίχνεις στο κεφάλι και πιο γρήγορα», δηλαδή σε μία πιο μικρή ζώνη και πιο γρήγορα. Ήταν μία πολύ καλή εμπειρία και μάθαμε πολλά πράγματα για τη μάχη σε χαμηλές θερμοκρασίες σε ένα πάρα πολύ όμορφο κλίμα όπου όλοι είχαν ένα και μόνο στόχο, να μάθουν.